هوش مصنوعی: ای آواز دلنشین تو، یادآور آواز داود هستی و پرنده‌ای چون بلبل را هم شرمنده کرده‌ای.

هوش مصنوعی: نفسی که از تو می‌وزد، به جانم زندگی می‌بخشد و شگفتی‌های عیسی در اثر لطف تو برایم نمایان گشته است.

هوش مصنوعی: دستگاه موسیقی و شعرِ روحانیون از شوق به صدای دلنشین تو، آواز هزاران نغمه را می‌سراید.

هوش مصنوعی: این دنیا همواره به دور تو می‌چرخد و مانند صوفیان که با وجد و شادی می‌چرخند، هر لحظه هزاران بار به دور تو می‌گردد.

هوش مصنوعی: سحرگاهان، بلبل به خاطر خوشحالی از آواز تو، به شدت نغمه‌خوانی می‌کند، مشابه مگسی که در دست ناچاری به پرواز در می‌آید.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که در چمنزار می‌خواند و به جشن گل‌ها می‌پیوندد، به خاطر شوق تو با شور و شوق، بال‌هایش را به سمت کنار جویبار به پرواز در می‌آورد.

هوش مصنوعی: در صبح زود، صدای زیبای تو باعث شد که بلبل به شادی بنوازد و کبک کوهستان بخندد.

هوش مصنوعی: اگر گفتار تو با عملت هماهنگ باشد، به هدفت نزدیک‌تر می‌شوی. بنابراین، دیگر غزل و ترانه‌ای از این بیشتر نیاور.

هوش مصنوعی: بلبل از بالای بام می‌خواند و با آواهای شیرینش، در حالی که خواجو نیز از زیر بام تو با ناله‌های غمگینش صدا می‌زند.