هوش مصنوعی: ای مسافران راه، چرخ کیهانی تکیه‌گاه اصلی‌ست در مهمانی بزرگ.

هوش مصنوعی: قدر و ارزش تو به اندازه‌ای است که مانند دانه‌ای در دامی، که به زیبایی طاووس در بهشت آسمانی گرفتار شده، به دام افتاده‌ای.

هوش مصنوعی: خیاطی که چرخ را از مواد ماه و خورشید ساخته، تو را متبرک و زیبا کرده است.

هوش مصنوعی: زمانی که خاک پای تو ارزشمند و گرانبها شد، آسمان نیز تحت تاثیر این امر، به کارهای خود ادامه داد.

هوش مصنوعی: از سفره‌ی بخشش تو، جهان به چهار طرف می‌چرخد و باقی‌مانده‌اش به خاطر تنگ‌حوصله‌گی‌اش دچار زحمت می‌شود.

هوش مصنوعی: کنون کسی که زمانی به دست و پاهایش زنجیر بسته بودند، اکنون در قید و بند آهنی است.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که آسیب‌های ناشی از نفس او باعث شده تا آسمان، که مثل یک قصر لاجوردی است، خاموش و تاریک شود و نورها و روشنایی‌ها در آن کمرنگ گردند.

هوش مصنوعی: گویی در میانه روز، کاروانی به رهبری سالار مصر در حال حرکت است و نزدیک مرز شام دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: دیروز صبح، وقتی از سمت کاروان شرق صدای زنگوله‌های طلایی به گوش رسید.

هوش مصنوعی: زمانی که نشانه‌های صبح از دور پیدا شد، از بار سنگین مشکلات و نگرانی‌های زندگی رها شدم.

هوش مصنوعی: همچون صدا و درخشش رعد و برق، صدای من باعث شد که آسمان پر از ابر و هیاهو شود.

هوش مصنوعی: ای کسی که سرد و بیعفت هستی، به خاطر آخر و عاقبت اینگونه افراد بی‌هدف و بی‌هویت، از آنها دوری کن و به حالشان رحم نکن.

هوش مصنوعی: اگر تکه‌ای از غذای گرم و دلپذیرت به من برسد، راستش اگر به آن توجه نکنم و آن را نادیده بگیرم، به همه دنیا به نوعی بی‌احترامی کرده‌ام.

هوش مصنوعی: نیازی به تلاش زیاد و جنگ و جدل نیست تا به هدف خود برسم؛ این قدرت بیان من به تنهایی نمی‌تواند مرا به موفقیت برساند.

هوش مصنوعی: این بیت به وضعیتی اشاره دارد که آدمی در شرایط سخت و دشوار قرار دارد. مانند تشنگان در بیابان که به خاطر مشکلات و رنج‌هایی که در آنجا می‌کشند، دیگر نه توانایی برگشتن به وضع عادی را دارند و نه می‌توانند راه خروجی پیدا کنند. این وضعیت نشان‌دهنده یأس و ناامیدی در برابر چالش‌های زندگی است.

هوش مصنوعی: سلطان زمان برانگیخته شد و شمشیرش را کشید و گفت: ای دل غمگین، چه خبر است و شلوغی در کار چیست؟

هوش مصنوعی: از کهکشان بپرس که در خوشه‌ای که قمر قرار دارد، مشتری (سیاره بزرگ) هیچ چیزی را نمی‌تواند ببیند و این ماه به گونه‌ای در حال ظهور است که انگار در کشتزار سنبله قرار دارد.

هوش مصنوعی: کسی دیگر نمی‌تواند چاره‌ای برای من پیدا کند، چون زمانه نوبت خود را به سوی خداوندی که داور زمان است می‌فرستد و این موضوع مرا به شدت نگران می‌کند.

هوش مصنوعی: جلال دین، بزرگترین قدرت و شکوه، آن چنان تأثیر عمیقی دارد که حتی غضب او باعث می‌شود که هفت قلعه آسمان به لرزه درآید.

هوش مصنوعی: تا صبح که پرنده خوش‌صدا می‌خواند، باغ نباید خالی باشد؛ نغمه‌ها و شادی‌ها باید همیشه در این بزم جاری باشد.