هوش مصنوعی: در هر سمت، سبزه‌ای گسترده شده و در کنار هر جوی آب، فرش‌های زیبا پهن شده است.

هوش مصنوعی: فرشی از شادی و خوشحالی از جایی از غیب به ما رسید؛ فرشی که سبز است و سبزی‌اش را سبزکار بر روی آن می‌پاشد.

هوش مصنوعی: نسیم صبحگاهی در منظر زیبای چار طاق، عطر خوش لاله‌ها را پخش می‌کند و بوی ملایم مشک از زیلوچه ایرانی می‌آید.

هوش مصنوعی: در دل فرشی از زمرد و سبز، سوسن مانند خنجری بر روی زیلوچه‌ای قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: به مانند سروی در باغ عمل کن، زیرا زیبایی چهره‌ی گلی مانند تو ممکن است تو را در مسیر زندگی غافلگیر کند.

هوش مصنوعی: ای کاش در صبحگاه، صدها زیبایی را ببینم که از خانه‌های زیبا بیرون آمده‌اند و به باغ رفته‌اند.

هوش مصنوعی: اکثر جوانان در این مکان مانند سبزه‌ای هستند که در کنار لاله‌زار بر روی قالیچه‌ای قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: نخستین و مهم‌ترین افرادی که در باغ چمن قرار دارند، به خاطر مقام و جایگاه شاه کامیاب، مراقب و حاضر هستند.

هوش مصنوعی: نگاه کن که مردم در مجلس او چه حال و هوایی دارند، گویی که از این دریچه آبی رنگ به تماشای زیبایی‌ها نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: قاضی کشورهای آسمانی، با قدرتی که دارد، برای خدمت به سرداری بزرگ، فرش لطیف و زیبایی را فراهم کرده است.

هوش مصنوعی: جلال و عظمت حکومت و دین مانند آفتابی است که در اوج خود بر آسمان می‌درخشد و از قدرتش سایه‌ای عمیق بر زمین می‌افکند.

هوش مصنوعی: برای کسانی که در مقام و اهمیت بالایی قرار دارند، ارزش آن را به گونه‌ای تعیین کرده‌اند که فراتر از این شرافت و زیبایی قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: مدت زیادی نخواهد گذشت که برای نگهداری از او، زمانه به ما سختی خواهد داد.

هوش مصنوعی: وقتی که کسی بوسه بر پای محبوبش می‌زند، چرا باید مانند خاک به زیر پا انداخته شود؟ این نشان‌دهنده‌ی بی‌احترامی و ذلت است.

هوش مصنوعی: آیا تو آن شاهی هستی که از بستر آسمان، ضیافتی برایت به یادگار آورده‌اند؟

هوش مصنوعی: آسمان و سرنوشت، آماده شده‌اند که فرش زیبای تو را به بهترین شکل بیاندازند.

هوش مصنوعی: از این چادر زیبا و باارزش، در هنگام بارش باران، زرتشت و لطیف بر روی بارگاه تو افکنده شده است.

هوش مصنوعی: مبارزان در میدان جنگ، با تلاش و قدرت ریشه‌های دشمنان را نابود می‌کنند و اجازه نمی‌دهند که آنها به موفقیت برسند.

هوش مصنوعی: وقتی که بزرگان و شخصیت‌ها در همراهی تو به نمایندگی می‌ایستند، آسمان هم به خاطر افتخار زیلوچه (فرش) تو بر دوش می‌کشد.

هوش مصنوعی: جشن و شادی برپا کن، تا اینکه خالق جهان برای جشن تو، فرش زیبایی بیاورد.

هوش مصنوعی: به خاطر تو، هیچ‌کس مانند تو، زیباترین جواهرات را نیافته است.

هوش مصنوعی: داخلم پر از افکار و احساسات می‌باشد که به خاطر آن‌ها دست و پایم به زحمت می‌افتد و به همین دلیل زندگی‌ام مانند فرش‌های زیبا و رنگارنگ می‌گذرد.

هوش مصنوعی: از تو الگو برداشتم مانند زمانی که نقش می‌زنم. ای نامدار، بر اساس نام تو این کار را انجام می‌دهم.

هوش مصنوعی: از شوق دیدار تو، قدم از روی زمین برنمی‌دارم و اختیارم را بر جهان از دست می‌دهم.

هوش مصنوعی: آشکار است که چون دستان خیال من در این روزگار بی‌فایده و ناچیز بافته نشده‌اند، زندگی برایم به نوعی تاریک و بی‌معناست.

هوش مصنوعی: از کارگاه بافندگان قالی، چنین چهار قطعه زیلو به‌دست نیامده است.

هوش مصنوعی: اگرچه سخن من مانند یک زیرانداز به زمین انداخته شود، اما تو این را از منِ humble بپذیر.

هوش مصنوعی: من که در بین این همه زیبایی‌ها و جاذبه‌ها قرار دارم، چرا باید مانند گلی باشم که فقط نوک خار آن قابل مشاهده است؟

هوش مصنوعی: هرگز نباید فراموش کرد که همیشه تیر و بلا از جانب کسانی که در جایگاه قدرت هستند، بر سر این دنیا و زندگی ما سایه می‌افکند. زندگی انسان‌ها همواره تحت تأثیر شرایط و حوادثی قرار دارد که به دست این افراد رقم می‌خورد.

هوش مصنوعی: باد تو را در مکان‌های رفیع و باشکوه پرتاب کرده است، چون اینجا جای فرش‌های زری و جالب نیست که هرکسی بتواند بر آن تکیه کند.

هوش مصنوعی: از بالای سلطنت تو، بر سمت راست، پرده‌ای آویخته است و از پرده‌ی آسمان، بر سمت چپ، فرشی گسترده شده است.