شمارهٔ ۳۷
چون باد صبا زرویت آگاهی داد
گل کرد قبا پیرهن و داد به باد
نرگس چو بدید چشم خوابآلودت
دیدم که سرش ز شرم در پیش افتاد
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
چون باد صبا زرویت آگاهی داد
گل کرد قبا پیرهن و داد به باد
هوش مصنوعی: وقتی که باد صبحگاهی از زیبایی تو باخبر شد، لباس گلگون به تن کرد و به باد هدیه داد.
نرگس چو بدید چشم خوابآلودت
دیدم که سرش ز شرم در پیش افتاد
هوش مصنوعی: وقتی نرگس چشم خوابآلود تو را دید، سرش از شرم به پایین افتاد.