خواجوی کرمانیشمارهٔ ۳۵
نرگس بنگر نشسته در سایهٔ بید
وز مهر نهاده بر فلک چشم امید
چون زهره برآورد سر از بدر منیر
یا شمس طلوع کرد از روز سپید
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
نرگس بنگر نشسته در سایهٔ بید
وز مهر نهاده بر فلک چشم امید
هوش مصنوعی: نرگس را ببین که در سایهٔ درخت بید نشسته و با عشق به آسمان نگاه می‌کند و امیدش را در آنجا جستجو می‌کند.
چون زهره برآورد سر از بدر منیر
یا شمس طلوع کرد از روز سپید
هوش مصنوعی: زمانی که زهره (سیاره) سر از ماه روشن بلند کرد یا خورشید در روز سفید طلوع کرد.