هوش مصنوعی: ای تو که رویت مانند ماه، از شرم به نور آفتاب می‌ماند و همچون شمعی که پروانه را به سوی خود می‌کشد، من به عشق تو در آتش سوزان و غمگین هستم.

هوش مصنوعی: دیدن ماه با چشمان روشنی که تو داری، اشتباه است؛ مانند این است که در برابر زیبایی‌ات شمع را پروانه بنامیم.

هوش مصنوعی: تابش آفتاب در مهرماه به چهره تو می‌تابد و شمع مانند پروانه در برابر زیبایی تو در تلاطم و هیجان است.

هوش مصنوعی: با وجود این که چهره‌ات مانند شمع روشنی می‌بخشد، پروانه‌ای که به دور ماه می‌چرخد حسادت می‌کند. شاید اگر نور آفتاب و ماه همچنان در پس پرده باقی بماند، زیبایی تو بیشتر درخشان شود.

هوش مصنوعی: اگر نبود عشق و علاقه پروانه به ماه، نور چهره تو چنان درخشنده است که می‌تواند مانند آفتاب، از تیرهای ستاره‌ها محافظت کند.

هوش مصنوعی: چنانکه پروانه از حرارت شمع به دور می‌افتد، اگر خورشید بر چهره ماه درخشان شود، پرده را کنار می‌زند.

هوش مصنوعی: اگر زیبایی چهره‌ات باعث شود که پروانه‌ به دنبالت پرواز کند، پس آفتاب و ماه چه می‌شوند؟ آنها هم باید بر خاک بیفتند.

هوش مصنوعی: اگر به ماه اجازه دهی که از نور شمع روشنایی بگیرد، در این صورت هرگز به سوی خورشید ننگریست.

هوش مصنوعی: وقتی که خورشید چهره‌ات مانند ماه در آسمان نمایان شد، شمعی مانند پروانه به خاطر عشق تو از گرمای این روشنایی ذوب شد و جانش به تپش افتاد.

هوش مصنوعی: اگر شمعی که روشن است، مورد توجه و محبت یک پادشاه قرار گیرد، می‌تواند بر افق‌ها و فضاهای دور دست سایه افکند و نور بدهد، حتی اگر از نور خورشید و ماه نیز بی‌نیاز شود.

هوش مصنوعی: ماه در اوج زیبایی و شکوه خود، همچون آفتابی در بالاترین نقطه‌اش در عالم درخشان است و مانند شمعی روشنایی بخش به جهان می‌تابد. پروانه‌ای که به دور این عظمت می‌چرخد، بی‌تابی می‌کند.

هوش مصنوعی: خورشید شرق و غرب، بزرگ‌ترین شکوه و دین را به وجود آورد و نتیجه‌اش این شد که ماهتاب، مانند پروانه‌ای به دور شمع جلال او می‌چرخد.

هوش مصنوعی: شمعی که نورش درخشان است، خورشید و پروانه‌ای که به عشق او می‌رقصند؛ شاهی به نام مسعود که مانند آفتاب می‌تابد و ماهی که در خرگاه خودش زیبا و سلطنت‌طلب است. خسرو، مالک و صاحب قدرت و اقتدار.

هوش مصنوعی: ماه درخشان و زیبا، مانند آفتاب است که با تابش خود شعله شمع را می‌سوزاند، به‌طوری که پروانه از شدت عشق و اشتياق به آن جذب می‌شود.

هوش مصنوعی: خورشید به ماه جایگاه ویژه‌ای می‌دهد و جهان را با عنوان شمعی پرنور می‌نامد؛ در حالی که آسمان او را در خطاب پروانه‌ای خطاب می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر پروانه‌ی فکر تو شمعی باشد، آنگاه اختران آفتاب و ماه باید سایبان تو را به طناب ببندند.

هوش مصنوعی: وقتی که پروانه از نور شمع بیدار می‌شود، آفتاب نیز درخشش خود را به چرخ زمان می‌بخشد و اسب سفید آرزوها را از نور ماه جدید، با زین طلایی می‌آراید.

هوش مصنوعی: شمعی که عاری از پروانه است، نشان از حکمت دارد و در جمع‌های محترم حضور دارد. ماه، بدون تابش خورشید، در بین چرخه‌ها و دایره‌ها با احتیاط حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: شمع آسمانی از پروانه‌ات الهام گرفته و ماه نیز نور خاطره‌ات را از آفتاب گرفته است.

هوش مصنوعی: کاری که تو انجام می‌دهی، مشابه پرواز پروانه به دور شمع است؛ چرا که نور شمع، که نماد زندگی و روشنایی است، با آفتاب انتقام تو در تضاد است.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق و وابستگی‌ای که به معشوق دارم، مثل پروانه‌ای که به شمع نزدیک می‌شود و می‌سوزد، من نیز در آتش عشق با دل پر از تپش و احساس، رنج می‌برم. هرچند که در این عذاب به سر می‌برم، اما این وضعیت برای من تبدیل به یک معلم و تجربه‌ای گرانبها شده است.

هوش مصنوعی: آفتاب به ماه زیبایی می‌دهد و شمع به خاطر نورش، به پروانه تبدیل شده است که نمایانگر عشق و ارادت تو محسوب می‌شود.

هوش مصنوعی: از خورشید و ماه پیشی گرفتی و در جهان رهبری کردی، شانست به گونه‌ای است که تو مانند پروانه در خواب به دور شمع می‌چرخیدی.

هوش مصنوعی: اگر یاد تو همچون شمعی باشد، پروانه‌ای به دور آن خواهد گشت و آسمان به وجود آورنده‌ای از آفتاب و ماه خواهد شد که آن‌ها را به طلا و نقره‌ای ذوب‌شده تبدیل می‌کند.

هوش مصنوعی: شمع به خاطر خوشبختی تو روشن شد و جمعی را نورانی کرد، همان‌طور که آفتاب از ماه در خیمه‌گاه تو نور می‌تاباند.

هوش مصنوعی: من کوچک‌ترین پروانه شمع نورانی تو هستم و به واسطه‌ی ارتباطی که با تو دارم، در این جهان خورشید و ماه را می‌بینم.

هوش مصنوعی: مفهوم این بیت به این صورت است که تا زمانی که خورشید در آسمان است، نور ماه به تنهایی قابل مشاهده نیست و هیچ نوری از هیچ منبعی نمی‌تواند روشنایی شمع را بیشتر از آنچه که پروانه به آن وابسته است، تحت تاثیر قرار دهد. به بیان دیگر، بعضی چیزها به وجود دیگری وابسته‌اند و بدون آن نمی‌توانند به درستی وجود داشته باشند.

هوش مصنوعی: در چنین محفلی، شمع و پروانه در کنار یکدیگرند و روح آفتاب و ماه حاکم بر فضاست. باده و جام شراب هم آماده‌اند تا روزگار خوشی را به همراه داشته باشند.

هوش مصنوعی: خورشیدش روشنی‌بخش جشن و شادی است و ماه مانند پروانه‌ای می‌شود که از باده‌ی ستایش تو سرمست و خراب گشته است.

هوش مصنوعی: آفتاب خوشبختی‌ات مانند ماهی کوچک درخشان است و تا قیامت شمع اعتبار و مقام تو همچون پروانه‌ای در دور آن خواهد چرخید.