هوش مصنوعی: هر گاه از دوری تو سخن می‌گویم، اشک‌هایم مانند جوهر سیاهی می‌شود که به جای مداد بر کاغذ می‌ریزد و چشمانم را پر از غم و اندوه می‌کند.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم در کجا باید آرام بگیرم، زیرا به خاطر عشق تو در دیاری که به آن عادت کرده‌ام، دچار حرکت و بی‌قراری هستم.

هوش مصنوعی: هر کسی که عزم رفتن به کعبه‌ی هدف را داشته باشد، اگر با نیت و اراده‌ی قوی راه را بپیماید، به آرزوی خود خواهد رسید.

هوش مصنوعی: وقتی که بدنم تبدیل به خاک و استخوان شود و از خاکم بوی گل و عطر باغ را بشنوی، داد و فریاد می‌زنم.

هوش مصنوعی: خون مرا نریز و با سختی به قلب من آسیب نزن. به درد و رنج دل‌های شکسته با بدبینی نگاه نکن.

هوش مصنوعی: هر چه بگویی من آماده‌ام و تابع دستوراتت هستم، و هر حکمی که بدهی، من هم از تو پیروی می‌کنم.

هوش مصنوعی: کسی که از فرمان تو سرپیچی کند، مسلمان واقعی نیست؛ زیرا دوست داشتن و دشمنی کردن تو، خود نشانه‌ای از گمراهی و انحراف است.

هوش مصنوعی: بسیاری از اوقات توصیف زیبایی عقیق تو باعث می‌شود که اشک از چشمانم بریزد و لکه‌ای از خون بر سفیدی چشمم بیفکند.

هوش مصنوعی: به من نگو که از طریق نصیحت‌ها و درس‌های آموزنده فقیه باید زندگی کنم. بگذار که پیر میخانه راه‌نمایی‌ها و هدایت‌های خود را به من بدهد.

هوش مصنوعی: من در حال لذت بردن از شراب و کباب هستم و صدای دل‌انگیز چنگ تو را می‌شنوم، در حالی که به عبادت و کارهای نیک و تزکیه نفس نیز می‌اندیشم.

هوش مصنوعی: وقتی آتش دل خواجو او را از این دنیا برد، دیگر نمی‌توان از خاک او چیزی پیدا کرد، جز خاکسترش.