هوش مصنوعی: در صبح وقتی که آن سرو خوش‌هیکل آرام گرفت، با زیبایی‌اش مانند شمعی در مجلس نورافشانی کرد.

هوش مصنوعی: سنبل‌ها را پاشید و گل‌ها باز شدند، چهره‌اش را نمایان کرد. سپس قامتش را کشید و مانند سرو در میان چمن نشسته است.

هوش مصنوعی: از برگ‌های شاداب گل لاله و شاخه‌های سبز شمشاد، آب بر زمین ریخته و باد درخت نارون را به آرامی نشاند.

هوش مصنوعی: نشست و شعلۀ عشق از دل آگاهان برافروخته شد، ولی او رفت و آن شعله‌ای که نماد عمر مرد و زن بود، خاموش گردید.

هوش مصنوعی: چرا مگس خوشبو بر روی آب لب لعل شیرین نشسته است؟

هوش مصنوعی: تا چه زمانی می‌توانی بی‌حرکت بنشینی، در حالی که تو آماده‌ی حرکت هستی؟ هیچ‌کس تا به حال نشنیده است که آرامش من برای یک لحظه پایدار بماند.

هوش مصنوعی: اگر تو را ببینم، جهان برایم روشن می‌شود، چرا که وجود تو نور قلب تاریک و آزمایش‌کننده من است.

هوش مصنوعی: خبر رسید که خسرو در راه شیرین، فرهاد کوهکن به خاطر عشق و آرزوهایش در انتظار نشسته است و غبار مشکلات و چالش‌های موجود را بر دوش دارد.

هوش مصنوعی: هیچ چیزی از خانه نمی‌تواند سفر را برگزینید، چون دل شمعی است که در وطن خود روشن می‌شود.