هوش مصنوعی: لطافت گفتار او به گونه‌ای است که هیچ کلمه‌ای قادر نیست آن را توصیف کند و شیرینی سخنانش آن‌قدر زیاد است که نمی‌توان با زبان به درستی از آن گفت.

هوش مصنوعی: از من درباره معانی‌ای که از چهره‌ی محبوب برایم به وجود می‌آید، نپرس؛ زیرا این معانی آن‌قدر عمیق‌اند که نمی‌توانم به کلام درآورم.

هوش مصنوعی: وقتی که از آن شکل مانند قلم شکسته و دور شد، به گوشه‌ای رفت. به‌طوری که زیبایی قامت او به قدری بلند و کشیده است که نمی‌تواند در کمان جا بگیرد.

هوش مصنوعی: جهان پر از محبت و دوستی افرادی است که از عشق و شور زندگی پر هستند. اگرچه این شادی و محبت به طور کامل در دنیای مادی جا نمی‌گیرد، اما آنها توانسته‌اند فضایی پر از عشق و صفا ایجاد کنند.

هوش مصنوعی: در این باغی که من هستم، بلبل خوش‌صدا قرار دارد و شکوفه‌ای است که در این بوستان جا نمی‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی تو در کنارم هستی، بگو که خودت را از وسط کنار بزن، زیرا هیچ چیزی بین ما نمی‌تواند جا بگیرد.

هوش مصنوعی: چطور می‌توان نام من را با زبان تو بر زبان آورد در حالی که هیچ کلامی در دهان تو جا نمی‌گیرد؟

هوش مصنوعی: دل من همچون آسمانی است که تنها از محبت تو پر شده و هرچند محبت تو در آسمان بزرگ و نامحدود نمی‌گنجد، ولی هنوز از آن سرگردان و بی‌قرار است.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم آنچه از چشمانت دور می‌شود، چیست. خواجو می‌گوید که چه چیزی در دریا و معادن نمی‌گنجد و ارزش آن بسیار بالاست.