هوش مصنوعی: وقتی که نام تو را بر گرمای خورشید بنویسند، دل آدمی همچون مشک خوشبو، به شوق و شادی می‌دود.

هوش مصنوعی: بسیاری از کسانی که به نوشیدن مشروبات الکلی مشغولند، چشم ماهر را با هنر خود بر روی عقیق مذاب ترسیم می‌کنند.

هوش مصنوعی: داستان زیبایی از تو و لعل‌های پرنور تو می‌گوید که باعث شگفتی می‌خواران شده است، آنها به این زیبایی و دلربایی نگاه می‌کنند و در حال نوشیدن شراب، آن را به یادگار بر لب جام‌هایشان می‌نویسند.

هوش مصنوعی: به وضوح مشخص است که طوفانی دیگر به راه خواهد افتاد وقتی نام ما را بر ابرها بنویسند.

هوش مصنوعی: اگر انسان‌ها نبودند، هیچگاه نمی‌توانستند داستان‌های موج‌های اشک خود را بر روی آب بنگارند.

هوش مصنوعی: شعر من و توصیف اشک‌های شب‌های تار را با مشک و گلاب بنویسند.

هوش مصنوعی: آسمان نمی‌تواند تمام احساسات و دردهایی را که در دل دارم به خوبی بیان کند و این حرف‌ها تنها در یک کتاب هفت‌بابی نمی‌گنجد.

هوش مصنوعی: وقتی که زیبایی و چهره‌ات را در کلام و نوشته‌ها ثبت می‌کنند، گویی که حقیقتی را بر روی آفتاب می‌نویسند.

هوش مصنوعی: چشمی که مردم به آن انتظار داشتند، مثل آبی است که باید به خون دل او پاسخ داده شود.

هوش مصنوعی: من چه کمبودی دارم اگر بر آن لب شیرین، که با مشک آراسته شده، به نیت ثواب چیزی بنویسند.

هوش مصنوعی: شایسته است که بر چهره خواجو با قلم، اشک‌هایی که دعای شاه خوب‌نژاد را نشان می‌دهد، نوشته شود.