رباعی شمارهٔ ۴
ای دوست غم تو سربه سر سوخت مرا
چون شمع به بزم درد افروخت مرا
من گریه و سوز دل نمیدانستم
استاد تغافل تو آموخت مرا
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای دوست غم تو سربه سر سوخت مرا
چون شمع به بزم درد افروخت مرا
هوش مصنوعی: ای دوست، غم تو تمام وجودم را سوزاند، مانند شمعی که در محفل درد روشن میشود و میسوزد.
من گریه و سوز دل نمیدانستم
استاد تغافل تو آموخت مرا
هوش مصنوعی: من هرگز نمیدانستم که باید گریه کنم و دل سوخته داشته باشم، اما تو به من یاد دادی که چگونه این احساسات را نادیده بگیرم.