غم، همه روزهای مرا بوستان و خوش کرده‌است؛ چنانکه دل من از آیینه صاف‌تر است.
رنج من بدین سبب است که محبوب یار هستم. (صیاد استعاره است از محبوب و یار)
 
ریاض یعنی بوستان؛ کسی که علامت مکث بعد از آن گذاشته، اشتباه کرده است. 
ریاض ِ جان
اضافه تشبیهی است یعنی بوستان جان.