هوش مصنوعی: اگر به دنبال رهایی از غم بودم، حتماً به دلایل نای (نی) و نوش (شراب) روی می‌آوردم.

هوش مصنوعی: من غم خاصی دارم وگرنه من هم مانند دیگران با شادی و خوشی زندگی می‌کردم.

هوش مصنوعی: اگر نگرانی و درد جدایی را از دلم برطرف کرده بودی، ازدواج با دختران انگور را برمی‌گزیدم.

هوش مصنوعی: اگر تو به راه رفتن ادامه دهی و در مسیر ادب و فرهنگ گام برداری، من هر روز و شب در این راه به تو کمک می‌کنم و هدایتت می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر سرنوشت و تقدیر را می‌شمردم، شمارش را به سمت چپ می‌بردم.

هوش مصنوعی: اگر زبان و کلام نداشتم، چه کسی می‌توانست مرا از خاموشی و سکوت نجات دهد؟

هوش مصنوعی: در نهایت باید بپذیرم که روزی از درد و مشکلات می‌رهانی می‌شوم، و اگر نبود این سختی‌ها، ممکن بود به راحتی به خواسته‌ام برسم.

هوش مصنوعی: آیا نقصی در مهربانی من وجود دارد؟ وگرنه من هم می‌توانستم به او تکیه‌گاه شگفت‌انگیزی بدهم.

هوش مصنوعی: من خودم با ادب و تربیت بودم، ولی قدر آن را ندانستم. ای کاش کمتر از دنیا طلب می‌کردم و به آداب و مکارم اخلاقی بیش‌تر توجه می‌کردم.

هوش مصنوعی: اگر عصای حضرت موسی به دستم بود، با قدرت و تاثیری که دارد، ادب و شیوه‌های صحیح رفتار را به همه یاد می‌دادم.

هوش مصنوعی: اگر در هنرها چیزی می‌دیدم که به وضوح برتری داشت، آن را به خاقانی نسبت می‌دادم.