هوش مصنوعی: به علت بخششی که در آسمان‌ها صورت گرفت، انسان از درد و غم برخوردار شد و به او نصیبی از ارزش و گوهر وجودی عطا شد.

هوش مصنوعی: خداوندا، نمی‌دانم چه چیزی در ابتدای این‌همه غم و اندوه نهفته است که باعث شده این زمانه پر از مشکلات و ناراحتی‌ها باشد.

هوش مصنوعی: گویی ای مرد، مهربانی‌ها از طبیعت زمانه رخت بر بسته‌اند، و وفاداری هم دیگر وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در دل آسمان چه کسی وجود دارد نمی‌دانم، اما از چرخش آسمان می‌توان فهمید که همه چیز حتمی و ثابت شده است.

هوش مصنوعی: کار من در این دنیا به هم ریخته و هیچ کار مثبتی ندیدم که به نتیجه برسد.

هوش مصنوعی: خدا هنوز دلی نیافریده بود که در جهان بیاید و شاد شود.

هوش مصنوعی: از گردش زمان، زندگی، و دشواری‌های آن باعث شده که دل ما همیشه آرزوها و خواسته‌هایمان به تلخی و نامرادی تبدیل شود.

هوش مصنوعی: خاقانی دلی زخم‌خورده دارد که به خاطر عواطف و دردهایش، دربارهٔ مرهم و التیام احساساتش سخن می‌گوید. در واقع، زخم دلش او را به تفکر و بیان احساساتش واداشته است.