هوش مصنوعی: جایی که بوسه‌ای از آسمان به زمین می‌رسد و سمند تو با باد راه می‌رود، این نشانه‌ای است از خوش‌شانسی بلند تو.

هوش مصنوعی: ای بزرگوار، خالق جهان به اندازه‌ی قد و قامت گردنکشان، به خاطر مهربانی‌ات، تو را در دام خود گرفته است.

هوش مصنوعی: تا وقتی که چشمِ بدِ مردم به چهره و موی تو نیفتد، همه‌ آن چشم‌ها برای تو مانند آتشِ مقدس و محافظ هستند.

هوش مصنوعی: خنجر تو مانند پرنده‌ای است که روشن و زیباست، و خون دل عاشقان به زیبایی آن نقش بسته است.

هوش مصنوعی: سخن از کسی است که برای تو نامزد و شایسته‌ای در مقابل درب خانه‌ات وجود دارد و آرزو می‌کند که خوشی و شادابی چشمانت همیشه باقی بماند.

هوش مصنوعی: عشق تو همواره در وجود من قرار دارد و جان من تا زمانی که هستم، از شیرینی تو زندگی می‌گیرد.

هوش مصنوعی: من چه موجودی هستم که بدبختانه در دام تو گرفتار آمده‌ام؛ کسی که روح و وجودم به بند تو وابسته است.

هوش مصنوعی: خاک سر کوی تو به مانند سرمه‌ای است که خاقانی برچشم می‌نهد و افسر خاقان چین هم نازک و زیباست چون نعل سمند تو.