هوش مصنوعی: ای محبوبی که در دل عاشقان نشسته‌ای، با نگاه دلفریب خود هیجان و شوری به وجود می‌آوری. من که در میان این شور و غوغا جان باخته‌ام، دلم پر از آرزوها و خواب‌های شیرین است.

هوش مصنوعی: جان من به گردن نعل مرکبت است و از آب طوقی که بر گردن ما هست، در آتش لب‌های تو مانند آتش موسی و با بادی شفا بخش است.

هوش مصنوعی: دل‌های غمگین و زخمی را ببین که بر خاکت بوسه می‌زنند. من هم همین خاک را دوست دارم و آرزو دارم که به این خاک بوسه بزنم.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که در جلسات و مجالس، همیشه کسی وجود دارد که مست و شاداب است و همچنین به نوعی گویای حال و هوای جهانی است. همچنین در میادین و نبردها، کسی هست که فقط بر اسب خود تکیه کرده و به تنهایی به میدان وارد می‌شود. این تصویر به نوعی نشان‌دهنده‌ای از تنها بودن در شرایط مختلف و در عین حال داشتن نشانه‌هایی از شادابی و حضور در دنیا است.

هوش مصنوعی: من مانند سگی هستم که به زنجیر بسته شده‌ام و آن مشکین رسن، که به دمش بسته شده، نمایانگر وضع من است. من نیز مانند آن قد یکتا، از خودم ویژگی‌های خاصی دارم.

هوش مصنوعی: من از زلفی که به هاروت نسبت داده می‌شود، لرزان‌تر و نگران‌تر هستم. ای زهره، زلف تو دلی را از خود رها کرده است، مانند هاروت که سحرمند است.

هوش مصنوعی: تو همچون گلی زیبا هستی که سال‌ها از خود عطر و زیبایی پراکنده‌اید. مانند لاله‌ای با خال‌های سیاه، گلبرگ‌های دلربایی داری.

هوش مصنوعی: هر شب تو با زیبایی‌هایت مثل شمعی می‌درخشی و من از لرزش زلف‌های تو در دل، حس و حال عاشقانه‌ام را تجربه می‌کنم. لب‌های من که با رنگ می و شادی آمیخته‌اند، همیشه شیدای تو باقی می‌مانند.

هوش مصنوعی: به حال خاقانی نگاه کن، بیمار از آن چشمان زیبا که شکر می‌خندد، چراکه این چشم بیمار نیاز به درمان دارد.

هوش مصنوعی: تو همانند ماه کامل هستی، او نیز مانند ماه نو در چهارمین روز بهاری است. مهر و محبت تو در پنج زمان از زندگی، از شاه این دنیا جاری و جاری است.

هوش مصنوعی: پادشاه بزرگ که از دها پرده را کنار زد، در زیر آن پرده‌ها هفت اژدهای آتشین را مشاهده کرد که در گوشه‌ای پنهان شده بودند.

هوش مصنوعی: خنجر زهرآگینی که در دست دارد مانند هفت اژدها، خون همت را به زمین می‌ریزد. دل او از حجاب‌های مختلف بیرون آمده و هشت مرتع را در اختیار دارد.

هوش مصنوعی: دل عاشق در آغوش او، هیچ توجهی به نعمت‌های بهشتی و زندگی مادی ندارد و تنها هزار سال است که از آن سرزمین دور مانده و به تماشای زیبایی‌های او مشغول است.