کسایی » رباعیها » تیغ خورشید

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گر در عمری شبی به ما پردازد</p></div>
<div class="m2"><p>وین جان به لب رسیده را بنوازد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>لب بر لب او نهشته ، ناگه خورشید</p></div>
<div class="m2"><p>با تیغ کشیده بر سر ما تازد</p></div></div>

کسایی مروزی، تألیف و تحقیق دکتر محمد امین‌ریاحی (زندگی، اندیشه و شعر او) - محمدامین ریاحی - تصویر ۱۰۰

پیغام فلک

گر در عمری شبی به ما پردازد
وین جان به لب رسیده را بنوازد
لب بر لب او نهشته  ناگه خورشید
با تیغ کشیده بر سر ما تازد

هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی لحظه‌ای است که ممکن است یاری به ما توجه کند و ما را آرامش بخشد، در حالی که جان‌مان به لب رسیده است. با وجود این، ناگهان نور و زندگی نمایان می‌شود و به ما حمله می‌کند، مانند خورشیدی که با تیغی به سمت ما می‌آید. در مجموع، شعر ترکیبی از حس امید و تهدید است.

هستی

تیغ خورشید

هوش مصنوعی: اگر در طول زندگی شبی را به ما اختصاص دهد و این جان خسته و به لب رسیده را مورد نوازش قرار دهد.

گر در عمری شبی به ما پردازد

وین جان به لب رسیده را بنوازد

هوش مصنوعی: لب بر لب او گذاشته، ناگهان خورشید با شمشیر بر سر ما حمله می‌کند.

لب بر لب او نهشته ، ناگه خورشید

با تیغ کشیده بر سر ما تازد

تیغ خورشید

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها