گنجور

بهار

زاغ بیابان گزید خود به بیابان سزید
باد به گل بر بَزید گل به گل اندر غژید
یاسمن لعل‌پوش سوسن گوهرفروش
بر زنخ پیلگوش نقطه زد و بشکلید
دی به دریغ اندرون ماه به میغ اندرون
رنگ به تیغ اندرون شاخ زد و آرمید
سرکش بربست رود باربدی زد سرود
وز می سوری درود سوی بنفشه رسید

اطلاعات

وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: مهرداد بیات

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

زاغ بیابان گزید خود به بیابان سزید
باد به گل بر بَزید گل به گل اندر غژید
هوش مصنوعی: زاغی که در بیابان زندگی می‌کند، در مکان خود قرار می‌گیرد و به دنبال شرایط مناسب است. باد به گلستان می‌وزد و گل‌ها در میان یکدیگر تکان می‌خورند.
یاسمن لعل‌پوش سوسن گوهرفروش
بر زنخ پیلگوش نقطه زد و بشکلید
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از تصویری زیبا و خیال‌انگیز سخن می‌گوید. او به توصیف گل یاسمنی می‌پردازد که پوششی قرمز دارد و در کنار سوسنی که بسیار باارزش و کمیاب است، به چشم می‌آید. این تصویر بیانگر زیبایی و جذابیت است. همچنین با اشاره به نقطه‌گذاری بر روی گوش فیل، نماد خاصی از زیبایی و ظرافت را به نمایش می‌گذارد. این توصیف، ترکیبی از لطافت و قدرت را ایجاد می‌کند.
دی به دریغ اندرون ماه به میغ اندرون
رنگ به تیغ اندرون شاخ زد و آرمید
هوش مصنوعی: در دل شب، ماه به آرامی در میان ابرها پنهان شده و رنگ‌ها مانند تیغ تیزی در دشت و درختان جا گرفته‌اند و در نهایت، همه چیز در سکوت و آرامش استراحت کرده است.
سرکش بربست رود باربدی زد سرود
وز می سوری درود سوی بنفشه رسید
هوش مصنوعی: رود سرکش، با آواز باربدی به انجام رسید و از نوشیدنی خوشمزه‌ای به نام می‌سوری، سلامی به طرف بنفشه ارسال کرد.

حاشیه ها

1400/10/28 18:12
افسانه چراغی

در جای دیگری مصرع اول بیت آخر را به این شکل دیدم:

سرکش بر پشتِ رود باربدی زد سرود