افسر کرمانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>درملک تو راستی نیامد از ما</p></div>
<div class="m2"><p>جز کجی و کاستی، نیامد از ما</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر چیز که خواستیم ما، آن کردیم</p></div>
<div class="m2"><p>چیزی که تو خواستی نیامد از ما</p></div></div>

دیوان افسر کرمانی به کوشش عبدالرضا افسری کرمانی - عبدالرضا افسری کرمانی - تصویر ۱۱۹

شمارهٔ ۲

درملک تو راستی نیامد از ما
جز کجی و کاستی نیامد از ما
هر چیز که خواستیم ما آن کردیم
چیزی که تو خواستی نیامد از ما

هوش مصنوعی: این شعر به بیان این می‌پردازد که در رابطه با معشوق، هیچ چیز جز نقص و کوتاهی از سوی مخاطب نداشته‌ایم. شاعر اظهار می‌کند که هر چه که خواسته‌ایم، انجام داده‌ایم، اما آنچه که معشوق خواسته، از ما برنیامده است. در واقع، این ابیات به احساس ناکامی و ناتوانی در برآورده کردن خواسته‌های معشوق اشاره دارد.

شمارهٔ ۱

هوش مصنوعی: در سرزمین تو، حقیقتی از ما به جز نادرستی و نقص نیامد.

درملک تو راستی نیامد از ما

جز کجی و کاستی، نیامد از ما

هوش مصنوعی: هر آنچه ما خواستیم، آن را به دست آوردیم، ولی چیزی که تو خواستی از ما نیامد.

هر چیز که خواستیم ما، آن کردیم

چیزی که تو خواستی نیامد از ما

شمارهٔ ۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده