هوش مصنوعی: به خاطر غم دوست، دل شاداب و خوشحال‌مان را به غم و اندوه سپرده‌ایم. دل خوشحال ما، که در زندگی درد و غم‌های بسیاری را تجربه کرده، اکنون تحت تأثیر غم دوست قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: زمانی را خوشا که از دوستی زخم دل را با خنجر بزنند. اگر این زخم از طرف دوست باشد، من چه کار می‌توانم بکنم که مرهمی بر آن بگذارم؟

هوش مصنوعی: من دیوانه‌های زیادی را که به خاطر زیبایی‌های پری‌زاده‌ها دچار عشق شده‌اند دیده‌ام، اما هیچ‌کدام از این زیبایی‌ها و ارزش‌ها به هیچ‌یک از انسان‌ها نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: ما روزهای سخت و تیره‌ای را می‌گذرانیم و تویی که چهره‌ات همچون مهر و دم عیسایی، لطف کن و صبحی مانند آن به ما هدیه کن تا از این لحظه‌های زندگی استفاده و بهره‌برداری کنیم.

هوش مصنوعی: برای اینکه دل شیفتگان مثل ما ناراحت نشود، هر لحظه با موهای تاب‌دار و در هم برهم خود، ما را به آشفتگی نیانداز.

هوش مصنوعی: قطره‌ای از دل من به‌طور عمیق به احساساتم اشاره دارد و وقتی که می‌گویم شبنم، به نوعی زیبایی و لطافت را نشان می‌دهد. در مقابل، رویت مانند خورشید است که نور و گرما می‌آورد. در اینجا می‌توان گفت که زیبایی و درخشش تو چقدر قوی است که نمی‌توان آن را با چیزهای کوچک و ناپایدار مقایسه کرد. شبنم، با تمام نازکی‌اش، نمی‌تواند با شکوه و درخشش خورشید برابری کند.

هوش مصنوعی: در دهانت فقط یک قطره است و در دل من دریاچه‌ای از خون وجود دارد. جای تعجب است که این قطره نتواند دریای بزرگ را درک کند.

هوش مصنوعی: من با وجود تمام غم‌های دنیا، عمری شاد زندگی کرده‌ام تا دل محبوبم هرگز غم را احساس نکند.

هوش مصنوعی: اگر عشق فقط برای یک روز هم تاثیرگذار باشد، می‌تواند حتی قوی‌ترین و پرآوازه‌ترین شخصیت‌ها را به زحمت بیندازد و مانند کودک یک ساله ضعیف کند.