افسر کرمانیشمارهٔ ۴۱
عید است و مرا در طلب باده شتاب است
خورشید مرا ساغر و یاقوت شراب است
با بوسه لعلش نخورم باده گلگون،
کانجا که بود بوسه، بلی باده چو آب است
با چشمه حیوان لبش کوثر و تسنیم
ما تشنه لبان را همه رخشنده سراب است
ساقی تو گلابم چه زنی این همه بر رخ؟
ما را عرق آن گل رخسار، گلاب است
آن خطه حسن است که تعمیر شد از یار
واین کشور عشق است که از جور خراب است
ای پادشه حسن، که در کشور نازی،
دریاب، که دلجویی درویش ثواب است
دلدار به نالیدن افسر ندهد گوش
این ناله عشق است نه طنبور و رباب است
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
عید است و مرا در طلب باده شتاب است
خورشید مرا ساغر و یاقوت شراب است
هوش مصنوعی: عید فرا رسیده و من به شتاب در پی نوشیدن هستم. خورشید برای من مانند ساغری است و شراب مثل یاقوت قرمز می‌درخشد.
با بوسه لعلش نخورم باده گلگون،
کانجا که بود بوسه، بلی باده چو آب است
هوش مصنوعی: من با بوسه‌ی لعلین او نوشیدنی سرخ رنگ نمی‌خورم، زیرا در جایی که بوسه وجود دارد، بله، نوشیدنی مانند آب است.
با چشمه حیوان لبش کوثر و تسنیم
ما تشنه لبان را همه رخشنده سراب است
هوش مصنوعی: لبان آن حیوان مانند آب‌های بهشتی کوثر و تسنیم است و ما که تشنه هستیم، تنها سرابی درخشان را می‌بینیم.
ساقی تو گلابم چه زنی این همه بر رخ؟
ما را عرق آن گل رخسار، گلاب است
هوش مصنوعی: ای ساقی، چرا اینقدر بر چهره‌ات عطر و گلاب می‌پاشی؟ ما به خاطر زیبایی‌ات از عرق و گل خوشبوتری برخورداریم.
آن خطه حسن است که تعمیر شد از یار
واین کشور عشق است که از جور خراب است
هوش مصنوعی: این سرزمین، سرزمین زیبایی است که با عشق محبوب ساخته شده و این کشور عشقی است که به خاطر ظلم و ستم ویران شده است.
ای پادشه حسن، که در کشور نازی،
دریاب، که دلجویی درویش ثواب است
هوش مصنوعی: ای پادشاه زیبا، در سرزمین دلنوازت، لطف کن و بدان که نوازش کردن و دلجویی از درویش، کار نیکی است.
دلدار به نالیدن افسر ندهد گوش
این ناله عشق است نه طنبور و رباب است
هوش مصنوعی: عاشق نمی‌تواند به ناله و گریه‌ی معشوق توجه نکند، زیرا این ناله نشانی از عشق است و ربطی به ساز و آواز ندارد.