هوش مصنوعی: تو خود را در آفرینش قدرت نمایان کرده‌ای؛ گاه به شکل گوهری درخشان و گاه به شکل گلی زیبا، و برخی اوقات نیز به شکل خار یا سنگی سخت.

هوش مصنوعی: ای تو که وجود عالم و آدم به واسطه تو پایدار است و به توست که بنای دنیا و آخرت بنا شده است.

هوش مصنوعی: در نزد خیمه‌ای که نمایانگر عظمت توست، عرش بلند مانند صفحه‌ای سفید و صاف قرار دارد.

هوش مصنوعی: چهره تو مانند گل زیبا و دلربا شده است، که بلبل را از عشق و شوق خود به ستوه آورده و تحمل او را به سرقت برده است.

هوش مصنوعی: دست حکمت و خرد چگونه می‌تواند به دامن مقام و جاه تو برسد؟ جایی که خاک و غبار است و جایی که سرسبزی و طراوت وجود دارد.

هوش مصنوعی: محبت چهره تو را مانند ذرات عالم به وجود آورد، و مادر زمین این را به وجود آورد که ما آن را دنیا می‌نامیم.

هوش مصنوعی: دود از آب بلند می‌شود و تا زمانی نامحدود ادامه دارد، اگر قهر تو به سمت دریا برود.

هوش مصنوعی: از توست که جان جانداران و انسان‌ها به وجود آمده و روح موجودات وحشی و پرندگان نیز از توست که در اعضای آن‌ها جاری است.

هوش مصنوعی: مقصود و هدف همهٔ موجودات تو هستی، ای کسی که پناهگاه و نجات‌دهندهٔ همه در این دنیا و آن دنیا هستی.

هوش مصنوعی: ای آن که در سختی‌ها و مشکلات برای من چاره‌ساز هستی، ای آن که با مهربانی‌ات به دوستان و محبوبانت کمک می‌کنی.

هوش مصنوعی: شب وصال تو مانند یک شام خوشایند است، و صبحی که جدایی تو را به دنبال دارد، همانند شب یلدا تاریک و غم‌انگیز است.

هوش مصنوعی: دوری از تو برای ما آتش و عذاب است، و خشم تو مثل شعله‌ای می‌سوزاند. اما وقتی با تو هستیم، بهشت و شادی و محبت تو به ما امید و آرامش می‌دهد.

هوش مصنوعی: ای ماه زیبا، چه شگفت‌آور است که عشق به چهره‌ات، نوری درخشان به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: در نزدیکی شما، حتی کوچک‌ترین موجودات نیز ارزش و مقام بالاتری دارند. من به اندازه یک پشه هم در مقایسه با شما نیستم، در حالی که در دنیای بزرگتر، پرنده‌ای افسانه‌ای همچون عنقا نیز وجود دارد.

هوش مصنوعی: موسی پسر عمران از شدت حیرت و ناآگاهی، هنگامی که نوری از جلوه تو به کوه سینا تابید، بی‌هوش شد.

هوش مصنوعی: از آن چشمه شیرین و گوارا، آب زلالی روان می‌شود و اگر به سنگ سخت هم بنگری، به لطف و مهربانی می‌توانی چشم به آب کوثر داشته باشی.

هوش مصنوعی: مور تو، حاکم سرزمین سلیمان است و پرنده شب تو، بخشی از نعمت‌های لعل‌گون مسیحاست.

هوش مصنوعی: وجود من از نور تو روشن است و وجود اشیا نیز به واسطه‌ی تو شکل می‌گیرد.

هوش مصنوعی: اگر حتی یک قطره از عظمت تو بریزد، چشمه‌های بی‌نهایتی از نعمت و برکت جاری خواهد شد.

هوش مصنوعی: در دامن یک دریا از دریاهای بزرگ، مانند حباب‌هایی هستند که بر روی آب شناورند، نه مانند چادرهای بزرگ و ثابت.

هوش مصنوعی: دامن مقام تو از توصیف من پاک‌تر است و پایه قدرت تو از هرگونه سوال و ابهام خالی است.

هوش مصنوعی: تو آغاز و پایان همه چیز هستی، به هر دو شکل و مفهوم وجود داری.

هوش مصنوعی: چهره‌ی تو آشکار است و باقی زیبایی‌ها در پنهان؛ زیبایی تو همانند شرابی گرم است و تمامی زیبایی‌ها مانند جامی از می‌باشند.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که فرد نیازمند در کوچه و خیابان، می‌تواند خواستن و طلبیدن را از کسی که قدرت کمک کردن دارد، داشته باشد. همچنین، کسی که به دنبال جمال و زیباویی است، می‌تواند به سراغ یک آقابزرگوار و صاحب نام برود. به عبارتی، در هر شرایطی، هر شخصی می‌تواند از محبوب یا معشوق خود خواسته‌هایی داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر توصیف تو را کسی غیر از خودت نتواند به درستی بیان کند، پس چه کسی دیگر می‌تواند تو را وصف کند؟ تنها خودت می‌توانی درباره خویش به بهترین شکل صحبت کنی.

هوش مصنوعی: جز تو کسی نیست که شایسته ستایش و تمجید باشد و کسی نتواند به خوبی ویژگی‌های پاک تو را وصف کند.