هوش مصنوعی: هیچ انسانی نمی‌تواند از مرگ در امان باشد، چرا که سلطنت مرگ هیچ ترسی را نمی‌شناسد و همه را به سوی خود می‌کشد.

هوش مصنوعی: این یک قاعده عمومی است که همه انسان‌ها را شامل می‌شود، این حکم تنها مختص من و تو نیست.

هوش مصنوعی: حوادث و اتفاقات تلخ و ناگوار در زندگی ما به گونه‌ای عمل می‌کنند که به راحتی همه چیزهایی را که داریم نابود می‌کنند. این شرایط و چالش‌ها به این سادگی رخ نمی‌دهند و به نوعی نیازمند زمان و زمینه‌ای خاص هستند.

هوش مصنوعی: هیچ چیز نمی‌تواند به این وضعیت بد و بی‌ثبات اینجا خدشه‌ای وارد کند، چون خود این وضعیت هزاران ترفند و پیچیدگی دارد که نمی‌توان به سادگی از آن گذشت.

هوش مصنوعی: افراد زیادی وجود دارند که در زندگی خود از تغییرات ناگهانی و سرنوشت ساز غافلند، زیرا به دقت به آنچه در اطرافشان می‌گذرد توجه نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: ما جز تسلیم شدن چه کاری داریم، زیرا تقدیر و سرنوشت ما، با مشورت ما تنظیم نمی‌شود.

هوش مصنوعی: در هر لحظه، مشکلات و بحران‌هایی به وجود می‌آید که دیگر قابل بازگشت نیستند. این مسائل به ما عرضه می‌شوند تا از زمینه‌ها و تقدیرها خبر بگیریم.

هوش مصنوعی: طوفانی از مشکلات و فتنه‌ها به راه افتاده است. خدایا، چه مسائل و بحران‌هایی پیش آمده که همه‌جا نمایان شده‌اند.

هوش مصنوعی: مادر عزت و شکوه، ناگهان از گوشه‌ای، سرنوشت و زمانه فعالیت‌ها و امور را به هم ریخته و تغییر داده است.

هوش مصنوعی: در زندگی هیچ چیزی جز فریب و نیرنگ وجود ندارد و مردم همگی تحت تأثیر تغییرات و ناپایداری‌های روزگار قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: آن کسی که به او سوگند خورده‌اند، همیشه پیشتاز است و کسی که به او آسیب می‌زنند، باید از او دوری کرد.

هوش مصنوعی: در این دنیا نه از نگرانی مردم خجالت می‌کشد و نه از عذاب وجدان، نه از قدرت حق می‌ترسد و نه از احترامی که باید برای دین قائل بود. همچنین، نه از علم و دانایی به خاطر مسئولیت‌هایش تقدس و احترام می‌گذارد.

هوش مصنوعی: وقتی که دو طرف با هم رفتار تند و خشن دارند، تنها چیزی که می‌تواند در این شرایط صحبت کند، زبان شمشیر است.

هوش مصنوعی: اگر از دور پیامی ارسال کنند، تمامی پیام‌ها مانند تیرهای آبدار خواهند بود.

هوش مصنوعی: زمانی که روزگار قدرت خود را در دست فتنه قرار داد، سد سکندر را یأجوج (مخالفان و فتنه‌گران) آسیب رساندند و موجب خرابی آن شدند.

هوش مصنوعی: هر کسی که به فکر مشکلات و مصیبت‌های خود باشد، در واقع در دنیای خود غرق شده و دیگر نمی‌تواند به درستی جایگاه واقعی‌اش را درک کند.

هوش مصنوعی: هر آنچه که برآورده شدن آرزوهای کسی باشد و به نظر عاقلانه نیاید، تنها به خاطر بهای خون خود او به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر فرد دانایی در این موقعیت بتواند به آن دسترسی پیدا کند، حتی می‌تواند با پای خود به قلمرو عدم برود.

هوش مصنوعی: آن‌ها دین واقعی خدا را ترک کردند و هر کسی برای خود دینی ساخت که مطابق با خواسته‌های خودش باشد.

هوش مصنوعی: کسی که به شدت گرسنه و تشنه است، مثل کسی می‌ماند که سیر است و فقط به فکر ادامه زندگی خود می‌باشد.

هوش مصنوعی: ایجاد اعتماد بر کسی چون این رود که با رهبری خود معامله می‌کند، دشوار است.

هوش مصنوعی: هر کسی که در زندگی به بی‌وفایی و خیانت پیش برود، در نهایت از زندگی خود پاداش مناسب آن رفتار را دریافت خواهد کرد.

هوش مصنوعی: نالانم که تقدیر و استعداد در جایی افتاد که نور دین مانند خورشید از اوج آسمان به پایین آمد و به زمین رسید.

هوش مصنوعی: دوستان و یاران همه در اندوه هستند و دلbroken‌ها به امید دریافت درمان و آرامش نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: گروهی از افرادی که در شرایط سخت و تاریک قرار دارند، مانند ستاره‌هایی در شب سیاه، منتظر روشنایی و نوری بزرگ‌تر هستند.

هوش مصنوعی: عالم بزرگ و مهربان به میان آمده و اکنون تمام جهان در سایه لطف و کرامت او قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: در دل‌های آدم‌ها، احساسات سنگین و غم انگیز مانند اندوه، رنج و مشکلات در کنار هم قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: صبحی است که همه جا را فراگرفته و در میان غم های آن سرزمین، اگر نگاه کنی، چند دوست و همراه در هر گوشه نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: کشتی امید من به خشکی مانده و افراد با فضیلت در خاک به مانند شبنم از اشک چشم خود نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: گفتی کجا رفتند فضیلت و دانش و معنا؟ خیرخواهی و بخشندگی دیگر وجود ندارند و همه در غم و اندوه نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: هر لحظه که درد به سرش می‌زند، صبح را به خاطر نفس سردی که می‌کشد، حس می‌کند.

هوش مصنوعی: شطرنج حوادث، مشابه بازی‌ای است که وقتی به همراهی کسی که ناتوان است به زمین می‌افتد، باید بنگریم که چگونه بر سر نوشت او می‌آید.

هوش مصنوعی: نور بینایی به خاطر پرده‌ای که بر روی قدر و مقامش کشیده شده، از بین رفته و به حال بی‌توجهی، دوست ناتوانش در غم و اندوه افتاده است.

هوش مصنوعی: سرنوشت به شدت تغییر کرد و بازی عجیبی به وجود آورد، به طوری که شاه در این بازی به وضعی افتاد که ناگهان از آن خارج شد.

هوش مصنوعی: آه و افسوس که به دست لشکر مرگ، مثل دست سخاوت، پرچم دانش به زمین افتاد.

هوش مصنوعی: لاله‌های نعمان به خاطر وزش باد مرگ پژمرده شدند و تخت بختیاری در خون و خاک افتاد.

هوش مصنوعی: فضیلت و نیکویی به یک‌باره از بین رفت؛ وقتی که پایه‌های استقامت و پایداری از جای خود کنده شود، چگونه می‌توان انتظار داشت که سقف همچنان برقرار بماند؟

هوش مصنوعی: برنامه‌ریزی و تلاشی که در تغییر سرنوشت انجام می‌شود، به‌ظاهر ناتوان است. این کار مهمی است اما اکنون نتیجه‌ای ندارد و به وقوع پیوسته است.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به تصویر کشیده است که ناپایداری و بی‌عدالتی زمانه باعث ویرانی مفاهیم و معانی عمیق زندگی می‌شود. به گونه‌ای که شرایط سخت و غیرمنصفانه، گرچه شاید در ابتدا جذاب به نظر برسند، در نهایت تنها توهمی از حقیقت و معنا ایجاد می‌کنند.

هوش مصنوعی: رابطه‌ی شادابی و خوشحالی از دنیا قطع شده است و حجاب پاکی و عفت از میان رفته است.

هوش مصنوعی: در حالی که در دل و ضمیر انسان نشانه‌های روز قیامت وجود دارد، اما دیدگان عبرت‌آموز نتوانستند این نشانه‌ها را ببینند و در واقع آن نشانه‌ها هم دیده شدند.

هوش مصنوعی: شب خوابیده است و روز در حال تماشا، چشمی بی‌روی او اشک می‌ریزد که این حق است، زیرا در خون دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: موهای سر برهنه و ابروهای خوش‌فرم او مانند حنای زیبا، قامت من را به شکل منبری خمیده درآورده است.

هوش مصنوعی: آه که چه دردناک است که دستی که باید برای بخشش و کمک به دیگران به وجود آمده، زیر بار ظلم و ستم روزگار بماند.

هوش مصنوعی: متأسفانه، بی‌خردان به خاطر بی‌فکری خود، به شخصی که در کنار کرم بزرگ شده است، آسیب رسانده‌اند.

هوش مصنوعی: ما همچون دریا کف را بر روی هم می‌زنیم، زیرا از جود و بخشش لعل‌های بدخشان، این زیبایی و سرزندگی پدید آمده است.

هوش مصنوعی: اگر انسان از خاک برخیزد و در لحظه‌ای سیر و آزاد شود، پس چگونه ممکن است خاک او از او سیر نشود؟

هوش مصنوعی: درخت شریعت با جوانه‌های نو و سبز خود، به جای بادی که می‌وزد، نور زیبایی خود را می‌تاباند و از دل ما غم و اندوه را می‌زاید.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که نماد ملت است، اکنون به بیداری رسیده و سایه‌اش خوشبختی را به همراه دارد، مانند پرواز پرنده‌ای که در آسمان می‌وزد.

هوش مصنوعی: بر فراز منبر، طوطی خوش صدایی وجود دارد که جان‌ها برای آن طوطی شیرین‌گفتار فدای او می‌شود.

هوش مصنوعی: در این اوضاع سخت و ترسناک، دل‌هایی که بسته‌ شده‌اند، با کلامی دل‌انگیز و آرامش‌بخش از نسیم آتشین و متفاوت، باز می‌شوند.

هوش مصنوعی: دل‌های خسته از تأثیرات سختی‌های زمان، در حضور خواجه که آرامش و تسکینی بخش آنهاست، احساس راحتی و آرامش بیشتری می‌کنند.

هوش مصنوعی: صبری و رحمتی که دل را آرام می‌کند و غم را از دل ساکنان سرای پاکی دور می‌سازد.

هوش مصنوعی: کسانی که خرد و بزرگی را درک می‌کنند و غایب هستند، تا زمانی که صدای شیپور قیامت به گوش برسد.

هوش مصنوعی: مسعود در میان درختان خوشبختی قرار گرفته و امیدوار است که در پایان، نتایج مثبت و خوبی برای همگان به ارمغان آورد.