کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۱۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دل بر تو نهم رغم بد اندیشان را</p></div>
<div class="m2"><p>وز تو نبرم ستیزۀ ایشان را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ور من بمثل بمیرم اندر غم تو</p></div>
<div class="m2"><p>عشق تو بمیراث دهم خویشان را</p></div></div>

شمارهٔ ۱۹

دل بر تو نهم رغم بد اندیشان را
وز تو نبرم ستیزۀ ایشان را
ور من بمثل بمیرم اندر غم تو
عشق تو بمیراث دهم خویشان را

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر بیان می‌کند که با وجود بداندیشی‌ها و مخالفت‌های دیگران، عشق و محبت خود به محبوب را رها نمی‌کند. او حتی اگر در غم محبوب بمیرد، این عشق را به نسل‌های آینده منتقل خواهد کرد. یعنی عشق او فراتر از چالش‌ها و مشکلات است و همواره در دلش باقی می‌ماند.

شمارهٔ ۱۷

شمارهٔ ۱۸

هوش مصنوعی: دل را به تو می‌سپارم به spite از آن‌هایی که بد فکر می‌کنند و نخواهم با دشمنی‌های آن‌ها درگیر شوم.

دل بر تو نهم رغم بد اندیشان را

وز تو نبرم ستیزۀ ایشان را

هوش مصنوعی: اگر من در غم تو بمیرم، عشق تو را به خانواده‌ام به ارث می‌گذارم.

ور من بمثل بمیرم اندر غم تو

عشق تو بمیراث دهم خویشان را

شمارهٔ ۱۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده