هوش مصنوعی: ماه روی من خواسته است که به شکار برود. ای پسر، تو سوار شو و زین را بر اسب بچسبان.

هوش مصنوعی: به او گفتم که وقتی مستی و نشئگی را از شراب به دست می‌آوری، در حالت خماری و بی‌حالی چه چیزی را می‌خواهی از آن حال بپرسی؟

هوش مصنوعی: او به آرامی گفت که برای شکار کبک، کمی با شتاب به دشت کوهستانی می‌رود.

هوش مصنوعی: گفتی که برای پای و رکاب او به همین زیبایی و ظرافت خلق شده است، همان‌طور که زلف او از نرمش باد و نوازش دستان خیاطان بی‌قراری اسب را به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: مانند برق و براق، او در آسمان در حال حرکت بود، در حالی که دلش در هوای آن بت زیبا و با چهره‌ای نقره‌ای غرق شده بود.

هوش مصنوعی: چنگل باز پس از شکار، تعداد زیادی جان را هدف قرار داده و به آرامی زیر پایش می‌کشد تا شکار را به دام بیندازد.

هوش مصنوعی: او (شخصی) می‌کشد و عقل همواره در پی او می‌گوید که برای بنده، زمانی را برای استراحت و آرامش در نظر بگیر.

هوش مصنوعی: او این سخن را نشنید و همچنان پیش می‌راند، مانند پیروزی که بر اسبش سوار است و با افتخار به جلو می‌رود.

هوش مصنوعی: شخصی فرهیخته و عدالت‌خواه که نور و رونق حکومت و دین را به همراه دارد، همواره در میدان‌های نبرد بر سواران دشمن غلبه می‌کند و بر آن‌ها چیره می‌شود.

هوش مصنوعی: صدای زنگی که از حسام (شمشیر) در سرزمین عجم (ایران) بلند می‌شود، باعث می‌شود که دشمن از ترس در زنگبار فرار کند.

هوش مصنوعی: در اثر بخشش او، نام و شهرتش از دست دشمنان به خوبی یاد شده و باقی مانده است. او تا جایی که به یادگار اسبش مربوط می‌شود، نشانه‌ای از قدرت و اصالت خود را به جا گذاشته است.

هوش مصنوعی: ای کسی که همواره در جستجوی جان دشمنان هستی، هنگامی که به آن‌ها حمله می‌کنی، جان اسب نیز فدای تو می‌شود.

هوش مصنوعی: در میان دود و آتش غم، حسادت تو پنهان می‌شود، درست مانند وقتی که در زمان تکاندن، غبار اسب همه جا پخش می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر شعله‌های آتش به آسمان نرسند، تو از چنان آتشی به مانند سیاوش در میان شعلۀ اسب برخوردار خواهی بود.

هوش مصنوعی: در روزی که از شور و حال جنگ، دل به تنگ بیاید، زیر پاهای تو، بر اثر ضربه‌های سخت و سوزان شمشیر همچون آتش سوزان اسب می‌شود.

هوش مصنوعی: دلیران و شجاعان با یکدیگر صف‌شان را تشکیل می‌دهند؛ تا زمانی که زنده هستند، همچون رستم و اسفندیار سوار بر اسب خواهند بود.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، بر زنی که تنها در برابر دشمنان ایستاده، حالتی شجاعانه و دلیرانه مانند جنگجویی با تیغی در دست و همراه با هزار سوارکار احساس می‌شود.

هوش مصنوعی: اسب تو مانند فیل جلوی دشمن قدرت نمایی کند، و اینجا مناسب است که اسب مانند فیل رفتار کند.

هوش مصنوعی: عدو در برابر تیغ تیز تو مانند اسب در برابر شیر گرسنه‌ای است که در مرغزار قرار دارد و نمی‌تواند نجاتی برای خود بیابد.

هوش مصنوعی: برای فرار از ترس تیغ تو، دشمن می‌گوید که برای مرگ خود باید از مرگ سبک‌تر بگذرد و سریع‌تر اسب براند.

هوش مصنوعی: وقتی پیکان از روی ناخن تو عبور می‌کند، آیا می‌دانی که در وقتی که در گرد و غبار اسب می‌کوشی، او چه احساسی دارد؟

هوش مصنوعی: دشمن در زره خود چنان به زمین می‌افتد که مانند اسبی که در حال فشار و زحمت است، با سختی به زمین می‌غلتد.

هوش مصنوعی: ای پروردگار، هیچ جانوری مانند اسب تو بر ایوان زیبایی نمی‌تواند ظاهر شود.

هوش مصنوعی: در روز جنگ، این چهار اسب یعنی شبدیز، رخش، اعوج و یحموم، دچار حیرت و سردرگمی می‌شوند و به طور کامل در تکاپو و تلاش هستند.

هوش مصنوعی: اگر دشمن در محاصره تو قرار گیرد، بدان که تو در جهانی دیگر همچون اسب در محاصره‌ای.

هوش مصنوعی: در درگاه دشمنی تو، به خاطر ترس از شمشیر تو، همیشه نفس در سینه گلوگیر و همیشه در ذلت و خواری قرار دارد.

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به ارزش و اعتبار اسبی اشاره می‌کند که در روز موعود و قیامت، شایسته افتخار و اعتبار است. اگر این اسب در این شعر مورد آزمون قرار گیرد، نشان از شجاعت و بزرگی آن خواهد بود؛ و به همین دلیل سزاوار این افتخار است.

هوش مصنوعی: در میان افراد باشخصیت و فرهیخته، هیچ‌کس نتوانسته بود به این اندازه که اسبی مشهور و برجسته در میدان ظاهر شود، درخشش و توانایی از خود نشان دهد.

هوش مصنوعی: غیر از من که دل و جانم را به این زیبایی آرامش بخشیدم، چه کسی دیگر می‌تواند مانند یک سوار ماهر بر اسب، به زیبایی و هنر خود راه را بر دیگران نشان دهد؟

هوش مصنوعی: اما چه سودی دارد که به خاطر بدشانسی‌ام پیوسته بی‌فایده و بی‌هدف در دنیا بگردم، همچون اسبی که بدون لگام باشد؟

هوش مصنوعی: اگر دانش بی‌ارزش باشد، به کار نخواهد آمد و اگر فضیلت و نعمت‌ها کم باشند، فایده‌ای ندارند؛ مانند اسبی که در شرایط نامناسب نمی‌تواند به کار آید.

هوش مصنوعی: تا وقتی که بهار می‌رسد و سبزه‌ها سرسبز می‌شوند، اسب نیز در شوق و نشاط می‌دود و شادی می‌کند.

هوش مصنوعی: در بهار پیروزی، چنان بادی می‌وزد که همچون اسبی که از خون دشمنان در دشت‌های لاله‌زار می‌تازد.