هوش مصنوعی: خدای مهربان، از نعمت‌هایش به من چیزی نداده است که ارزش داشته باشد؛ اما به همین خاطر، من را همچون یک غلام مورد محبت قرار داده است.

هوش مصنوعی: من از حال زار و بیماری او شرمنده شدم، زیرا هنوز از دور مرا ندیده است و به خاطر من قیام کرده است.

هوش مصنوعی: با خم شربت که مانند صراحی است، به او خدمت نکردم، اما خنده‌ام به قدری فراوان بود که چون جامی پر شد، مرا لبالب کرد.

هوش مصنوعی: چقدر جادویی در کار او وجود دارد که با یک کلامش مرا به عشق خود کشاند.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که من نتوانستم به حضور او راهی برای خوشحالی و آرامش پیدا کنم، هرچند که آرزوی رسیدن به آن مقام را در دل داشتم.

هوش مصنوعی: تواضع او باعث شد که مردم از دور به خاطر برتری‌اش به من سلام کنند.

هوش مصنوعی: پیام او به من آنچنان ارزش و بزرگی بخشید که حتی آسمان نیز به خاطر این مقام و بلندای من، به من احترام گذاشت.

هوش مصنوعی: شاعر به زیبایی و هنر در کلام اشاره می‌کند و می‌گوید که وقتی قلمش را به کار می‌گیرد، مانند یک عقد و پیوند محکم، به نظم و ترتیب می‌رسد و این هنر باعث شده که او به شکوه و زیبایی دست یابد.

هوش مصنوعی: مثل این است که آفتاب زیبایی‌اش از دور بر من تابید و من مانند هلال ماه بودم که در نهایت به صورت کامل و درخشان تبدیل شدم.

هوش مصنوعی: نوازشی که او بر من داشت، مرا به حالتی خاص درآورد و من را به خاطر این لطف بزرگ شکرگزار او می‌دانم.

هوش مصنوعی: من از این تربیتی که در حق او انجام شده است چه بهانه‌ای می‌توانم بیاورم، در حالی که بلای آسمان انتقامم را از من گرفته است.

هوش مصنوعی: با یک سلام که او به من داد و از من یاد کرد، تمام خوبی‌های دنیا را به نام من ثبت کرد.

هوش مصنوعی: زمانی که صبحش را با لبخندی بر چهره‌ام آغاز می‌کند، مانند ستاره‌ای در کنارم میدرخشد و وقتی که شب می‌رسد، همه چیز را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: من دلیل و توجیهی برای عذرخواهی ندارم؛ چرا که در این شرایط سخت، تو بر کنترل من چیره شده‌ای و من ناتوانم.

هوش مصنوعی: امید دارم که در قدردانی از او شعرهایی بنویسم، چرا که محبت و مهربانی او همه کارها را به خوبی برای من انجام داده است.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم به اندازه‌ای که پیشنهاد می‌دهم برای شما خدمت کنم، زیرا استاد ادب این پیام را به من ارسال کرده است.