هوش مصنوعی: پوشش تو از زیبایی ماه است و لب‌هایت شیرین و دلنشین‌اند. تمام زیبایی‌های تو از این و آن، بهتر و بی‌نظیرتر به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: بر چهره‌ات بوسه‌ای نثار کنم؟ در حالی که خود نگاه نیز جای توجه دارد.

هوش مصنوعی: میان تو و لطف، فاصله‌ای وجود ندارد و این واقعیت جالب‌تر است که فاصله در میان کمر تو قرار دارد.

هوش مصنوعی: تا هنگامی که لب‌های تو به نگاه دیگران نرسد، در زبان‌ها همه از شیرینی و شکرگونه‌ای تو می‌گویند.

هوش مصنوعی: یک بوسه از لب و دندان زیبای تو، ارزش و بهایی برابر با دو جهان خوش‌حال را دارد.

هوش مصنوعی: چرا از من که چهره‌ام هنوز نپاک شده است، حرف می‌زنی؟ چهره‌ام اگر پاک شود، به مانند خون جگر خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر بدی با من کنی و من بگویم که نکن، این کار برای من خوب نیست و اوضاع را بدتر می‌کند.

هوش مصنوعی: من با زیبایی و ناز تو زندگی می‌کنم، چرا که جمال و لطافت تو با هم همخوانی دارند.