کمال‌الدین اسماعیلشمارهٔ ۱۲۵
یاد باد آنکه حریفان همه با هم بودیم
دوستانی که همه یک دل و محرم بودیم
نوحریفانی پاکیزه تر از قطرۀ آب
بر نشسته بگل و لاله چو شبنم بودیم
هر یکی عالمی از فضل و هنرمندی و باز
فارغ از نیک و بد گردش عالم بودیم
هر کجا بستگیی بود کلیدش بودیم
هر کجا خستگیی آمد مرهم بودیم
در لطافت همه چون باد صبا سست عنان
در وفا کوه صفت ثابت و محکم بودیم
روز کوشش همه هم پشت جوانان بودیم
شب خلوت همه یک رویه و همدم بودیم
حلقة زلف بتان رشک همی برد زما
که ز دلداری در بند دل هم بودیم
هر کجا پر هنری یا سخن آرایی بود
بدل ایشان نزدیک تر از غم بودیم
آنچنان فارغ و آزاد بدیم از غم دل
که تو گفتی که نه از عالم آدم بودیم
اطلاعات
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: سیاوش جعفری
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
یاد باد آنکه حریفان همه با هم بودیم
دوستانی که همه یک دل و محرم بودیم
هوش مصنوعی: به یاد می‌آورم روزهایی را که همه دوستانم کنار هم بودیم و همگی یکدل و رازدار یکدیگر بودیم.
نوحریفانی پاکیزه تر از قطرۀ آب
بر نشسته بگل و لاله چو شبنم بودیم
هوش مصنوعی: ما همراهانی بودیم که مانند قطره‌های آب، پاک و زلال بودیم و در کنار گل و لاله مانند شبنم نشسته بودیم.
هر یکی عالمی از فضل و هنرمندی و باز
فارغ از نیک و بد گردش عالم بودیم
هوش مصنوعی: هر یک از ما در زمینه دانش و هنر پیشرفت کرده‌ایم و به نوعی از خوبی و بدی‌های دنیای اطراف خود آزاد بوده‌ایم.
هر کجا بستگیی بود کلیدش بودیم
هر کجا خستگیی آمد مرهم بودیم
هوش مصنوعی: ما برای هر جا که نیاز به ارتباط و وابستگی بود، در دسترس بودیم و برای هر زمانی که خستگی و ناراحتی پیش می‌آمد، مایه آرامش و تسکین بودیم.
در لطافت همه چون باد صبا سست عنان
در وفا کوه صفت ثابت و محکم بودیم
هوش مصنوعی: در لطافت و نرمی، همه مانند نسیم صبحگاه ناتوان و کم‌انگار بودیم، اما در وفا و وفاداری، استوار و محکم مانند کوه بودیم.
روز کوشش همه هم پشت جوانان بودیم
شب خلوت همه یک رویه و همدم بودیم
هوش مصنوعی: در روز، همه ما به عنوان حامی و یاور جوانان در تلاش بودیم و شب‌ها در تنهایی، همراه و همدل همدیگر بودیم.
حلقة زلف بتان رشک همی برد زما
که ز دلداری در بند دل هم بودیم
هوش مصنوعی: زلف‌های فریبنده معشوقه‌ها به من حسادت می‌کنند، چون من هم در حالی که دلدارم بودم، در عشق و در بند دل خودم گرفتار بودم.
هر کجا پر هنری یا سخن آرایی بود
بدل ایشان نزدیک تر از غم بودیم
هوش مصنوعی: هر جا که هنری یا سخن زیبایی وجود داشت، ما احساس نزدیکی بیشتری به آن‌ها داشتیم تا به غم و اندوه.
آنچنان فارغ و آزاد بدیم از غم دل
که تو گفتی که نه از عالم آدم بودیم
هوش مصنوعی: به‌گونه‌ای از غم و اندوه دل رها و بی‌خیال بودیم که تو گفتی ما اصلا از این دنیا و غم‌های انسانی نیستیم.
حاشیه ها
1399/03/26 00:05
سلام.
در این بیت:
در لطافت همه چون باد صباست عنان
باید بین صبا و کلمه بعدیش فاصله باشد و صحیح بیت این می شود که می نویسم؛ کلی فکر کردم که کلمه درست را پیدا کردم:
در لطافت همه چون باد صبا، سست عنان