هوش مصنوعی: ای کسی که در دل اندیشمندان شعر و نثر، یاد تو بهترین موضوع برای مدح و ستایش بوده است.

هوش مصنوعی: این بیت به شخصیتی اشاره دارد که در دوران خود، نظر و اندیشه‌اش به اندازه‌ای روشن و برجسته است که هیچ کس دیگر نتوانسته به‌پای او برسد. او در میان دیگران درخشش خاصی دارد و اندیشه‌اش در تاریخ بی‌نظیر است.

هوش مصنوعی: هرگز چیزی که در دل تو بوده، در سرنوشت و تقدیر چرخ و ستاره‌ها نیامده است.

هوش مصنوعی: آن بوی خوشی که از وجود تو به دنیا می‌رسد، برای دیگران تنها یک ذره از زیبایی گل و عطری چون عنبر را به ارمغان آورده است.

هوش مصنوعی: در دنیای سخت و غیرقابل نفوذ، ارزش‌های بی‌مقدار و کم‌ارزش نمی‌توانند به دست بیایند و در دل سختی‌ها و چالش‌ها نتوانسته‌اند خود را نشان دهند.

هوش مصنوعی: زمانی که روزگار با حکمت در مسیر خود پیش می‌رود، مانند موهای درهم‌ریخته در فتنه‌ها به هم نمی‌غلطد و همچنان ثابت و آرام است.

هوش مصنوعی: یک قطره خون بی‌دلیل در دایره عدالت تو به جز این نیست که در دل جام نریخته شده است؟

هوش مصنوعی: چرا دریا را به هم می‌زند و ناله می‌کند، اگر تو در خطر نباشی؟

هوش مصنوعی: نسیم ملایم محبت تو، چنان بر زمین افتاده که حتی آتش آن نیز بر سر کسی نمی‌آید و او را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: با ترفند و زیبایی خاصی، او اضطراب و نگرانی را به چالشی سخت بدل کرده و نتوانسته با آنها مقابله کند.

هوش مصنوعی: عدالت تو همچون پزشکی است که حال و هوای سرزمین‌ها را بهبود می‌بخشد و به همین دلیل هیچ آسیبی به آن سرزمین‌ها نرسیده است.

هوش مصنوعی: بیمار به قلمی اشاره می‌کند که از درد و رنجی که در ذهنش وجود دارد، رنج می‌برد. او می‌گوید که اگر از مغز و استخوان چیزی باقی نمانده باشد، به تو اعتماد نخواهد کرد و آرزوهای فریبنده‌ات به دست نخواهد آمد.

هوش مصنوعی: هر کسی که با سختی و تلاش خودش به این در عالم درآید، نخواهد توانست با پای خود از این در به راحتی بیرون برود.

هوش مصنوعی: هر کسی که عقل و فهم کافی ندارد، نمی‌تواند به خوبی تو را مدح و ستایش کند، زیرا تو آن‌قدر بزرگ و برجسته‌ای که حتی سخن‌وران هم در توصیف شخصیت و فضیلت‌هایت ناتوانند.

هوش مصنوعی: قلم تو مانند آب است و بر زبان هر کسی جاری می‌شود، حتی اگر آن دانش در دل کتاب ثبت نشده باشد.

هوش مصنوعی: از مشکلاتی که درک آن‌ها برای عقل امکان‌پذیر نیست، کدام یک از نوشته‌های تو به دستم نرسیده است؟

هوش مصنوعی: اگرچه بدن گرسنه است و شب و روز در تلاش است، اما تو که همیشه به دنبال چیزهای بی‌اهمیت هستی، هیچ گاه نتوانسته‌ای به خواسته‌های واقعی خود برسی.

هوش مصنوعی: شما به اندازه‌ی سوسن آزاد و شیرین‌زبان هستید و در چشمانتان مانند جواهرات طلا و نقره درخششی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: این اشک، نشان نارضایتی و غم دشمن است و حالت و چهره او به وضوح این احساس را نشان می‌دهد. او به خوبی می‌داند که ارزش و ثروت واقعی به هیچ وجه نمی‌تواند بر او غلبه کند.

هوش مصنوعی: مهر و محبت تو به من است و این لطف توست که باعث شده من به دیگران خدمت کنم و این نکته برای من بی‌مقدمه و بی‌دلیل نیست.

هوش مصنوعی: از مردم اصفهان بپرس درباره‌ی دیوارها و درهای این شهر، زیرا این داستان هنوز به ثبت نرسیده است.

هوش مصنوعی: اتفاق افتاده که کسی مانند تو در وجود به دنیا نیامده است.

هوش مصنوعی: ای گوهر نایاب که بر فراز خلقت آمده‌ای، چه بر سر آن گوهر بی‌همتا آمده است که تو را به وجود آورده؟

هوش مصنوعی: مدت طولانی است که در آرزوی خدمت به تو هستم، اما شانس و اقبال برای محقق کردن این خواسته به من یاری نکرده است.

هوش مصنوعی: از دست دادن من به خاطر عدم دسترسی و انتخاب نیست، بلکه مسأله این است که هر چه مقدر شده، به وقوع نخواهد پیوست.

هوش مصنوعی: بنده مانند یک طومار در خود پیچیده شده و از مردم دوری می‌کند، زیرا به هیچ جمع و محفل اجتماعی نمی‌آید.

هوش مصنوعی: دامن همانند غنچه‌ای است که از دست مردم جمع شده، زیرا غنچه وقتی به گل تبدیل می‌شود، دیگر نمی‌تواند به آن حالت اولیه برگردد.

هوش مصنوعی: لطف و محبت تو مانند پرده‌ای است که عظمت و بزرگواری‌ات را پوشانده است. اگر کسی به اندازه من صادق و وفادار نبود، هرگز به این جا نمی‌رسید.

هوش مصنوعی: کدام یک از حوادث است که به اندازه‌ی صبر و تحمل من بر سرم نیامده است، حتی از چرخ ظلم و ستم زمانه؟

هوش مصنوعی: افرادی که به من حسادت می‌ورزند، در زبانشان حرف‌هایی می‌زنند، اما در دلشان حیا و تواضع وجود ندارد.

هوش مصنوعی: کسانی که درباره من صحبت کرده‌اند، واقعاً در تصویر من نیامده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر در حضور من سخن بگویند، فقط باید بدانند که هیچ‌کس جز داور در این جمع حضور ندارد.

هوش مصنوعی: هر زمانی که این سخن من حقیقت یابد، خواهد شد که در این ماجرا، خیلی‌ها در گذشته نیامده‌اند.

هوش مصنوعی: گفتند که شخص با نام تو بر زبان انصاف چیزی گفته است، اما نمی‌توانم به این گفته اعتماد کنم.

هوش مصنوعی: با توجه به اینکه سال‌هاست کسی از اهل هنر در حوزه ظهور و شناخته شدن نام و مقام خاصی نداشته است.

هوش مصنوعی: دقت کن که تا کنون به خاطر اشتباهات من را مورد قضاوت قرار نده، زیرا هنوز به خوبی به خدمت تو نرسیده‌ام.

هوش مصنوعی: یا حوادث زمانه اجازه نداده‌اند که به من دست بزنند، یا هنوز زمان پایان بلا و درد من فرا نرسیده است.

هوش مصنوعی: نقش و نگاره‌های زیبا و پیچیده‌ای که از کعبه می‌آید، برای کسی که به دلایل و موانع در راه ندارد، هیچ ارزشی ندارد. در واقع، زیبایی‌ها و ظواهر بدون درک و شناخت صحیح بی‌فایده هستند.

هوش مصنوعی: هر کس که به نزد تو می‌آید، باید بداند که خود او هنوز هیچ‌گاه از بالای چرخ زمان و سرنوشت فراتر نرفته است.

هوش مصنوعی: به خاطر لطف و محبتی که داری به من، مرا به عنوان شخصی با ارزش ببین، حتی اگر خودت را در مقابل چیزهای کوچکی که در نظر دیگران بی‌ارزشند، کم اهمیت احساس کنی.

هوش مصنوعی: اکثراً افراد با دانش و فضل به درگاه تو آمده‌اند، اما هیچ‌کس نتوانسته است مانند من سخن بگوید.

هوش مصنوعی: شعر من خشک و بی‌روح است، و به همین دلیل دیر به دنیای شعر وارد شدم، در حالی که نوک قلم من از عمق دریا پر از احساس و زندگی است.

هوش مصنوعی: در دل خود ستایش کسی را پنهان کرده‌ام، اما هنوز نتواسته‌ام به خوبی آن را بیان کنم.

هوش مصنوعی: پس از آشامیدن آب مهربانی تو، درختی که شاخ خشک دارد دیگر میوه‌ای نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: بپذیر این هدیه ناچیز را، از من، نیازی نیست به آنچه که شایسته و مناسب است نگاه کنی.