هوش مصنوعی: وقتی که سرنوشت کسی به اوج برود، مانند این است که سیلابی از میان زباله‌ها عبور کرده و مسیر خود را باز می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر کسی در دل خود امید را بکارید و به آن جان بدهد، می‌تواند از دل آتش و سختی‌ها، گل‌های زیبا و پرثمر پرورش دهد.

هوش مصنوعی: تمامی کسانی که با او ارتباط دارند، برایشان مژده‌ای وجود دارد، چون در هر موضوعی که مشکل و قفلی وجود داشته باشد، او کلید آن را دارد و می‌تواند آن را باز کند.

هوش مصنوعی: اگرچه شخص با زنجیرهای زیادی بسته شده، اما برای هر بندی که او را محصور کرده، نیاز به فضایی برای رهایی وجود دارد.

هوش مصنوعی: هرگاه در مسیر او، مشکلی یا مانعی پیش بیاید، او راهی برای رفع آن پیدا خواهد کرد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از دست تو خارج شود، بهتر از آن است که راه را گم کنی، زیرا در این صورت هدایت‌گری مانند خضر را پیدا خواهی کرد.

هوش مصنوعی: اگر کسی که در زندگی خوشبخت و موفق است از دنیا بگریزد، همچون سایه‌ای به او خواهد پیوست و شانس و سعادت همیشه همراه او خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر حبابی از دریا فاصله بگیرد، در نهایت دریا دوباره آن را به سمت خود می‌کشد.

هوش مصنوعی: هر کسی که شانس و اقبال در کنارش باشد، مانند گلی است که با طلا از مادر به دنیا می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر سرنوشت کسی روی او را برگرداند و به او پشت کند، او هیچ چیز ندارد جز انگشتش.

هوش مصنوعی: اگر روزگار و زمان به حرکت دربیاید، همه چیز به نفع تو خواهد بود، شرط آنکه بخت و اقبال تو نیز با تو همراه باشد.

هوش مصنوعی: وقتی وقت سختی و بحران باشد، لحظه‌ای که به آن نیاز است، می‌تواند به نجات بیاورد و یا برعکس، به تخریب منجر شود.

هوش مصنوعی: انسانی که به دشمن خود آسیب می‌زند، در واقع به خود نیز آسیب می‌رساند و موجب ویرانی دارایی‌های خود می‌شود.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که اگر کسی تنها به زیبایی‌ها و ظرافت‌های ظاهری توجه کند و در تدبیر و برنامه‌ریزی دقت نکند، در نهایت به زیان خواهد رسید و مانند شمشیری که به خاطر رنگ و جلای خود در تله می‌افتد، گرفتار مشکلات خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر زیبایی به خودنمایی بپردازد، خواهد افتاد در خاک مانند تیر هواتی که به زمین می‌افتد.

هوش مصنوعی: تمامی وسایل و دارایی‌ها و مقام‌هایی که فرد دارد، در نهایت فقط راه‌هایی می‌شوند برای از بین رفتن او و زوالش.

هوش مصنوعی: اگر محبوب کنار ما آرامش یابد، حتی خارهای دنج و سخت هم به مانند گل نرم و زیبا می‌شوند.

هوش مصنوعی: آدمی به خاطر حفظ آبرو و اعتبار خود، گاهی مجبور می‌شود به خود آسیب بزند و از ارزش‌هایش کوتاه بیاید.

هوش مصنوعی: ظرفی که خیلی کوچک و ظریف است، با احتیاط و از روی نادانی در کنار کوه‌های بزرگ قرار دارد.

هوش مصنوعی: این بیان به این معنی است که موجودی ضعیف و ناتوان، برای کسب کمک به یک منبع قدرت و توانمندی متکی است. مانند یک رود که برای پیشرفت خود به عصا (نماد کمک) وابسته است و همچنین قدرت و شجاعت خود را از بزرگی و درخشندگی یک شیر (نماد قدرت) می‌گیرد. این تصویر به ما یادآوری می‌کند که در مواقع ضعف، به منابع قوی‌تر و توانمندتر تکیه می‌کنیم.

هوش مصنوعی: از وضعیت دلاوران و اهل تدبیر تا نصیحتی بگیرم، برای این معنی مشابهی بیاورم.

هوش مصنوعی: باید داستان چهار مرد ناکام را بگویم؛ که شروع آن چگونه بود و پایانش چه خواهد شد.

هوش مصنوعی: این شخص که در زندگی اش خوش‌شانسی همراه او بوده، مانند دودی است که از آتش بر روی سنگ تولید می‌شود.

هوش مصنوعی: درخت نخل سنگین و بدی وجود دارد که این سنگینی بر دوش اوست، ولی همان آتش که او را به خاکستر تبدیل کرده، خود نشانه‌ای از سرنوشت اوست.

هوش مصنوعی: در روزگاری که سلطنت و حکومت متعلق به فردی نیک‌اندیش و قدرتمند بوده است، اوضاع به خوبی و رونق بوده و همگان از عدالت و مدیریتش بهره‌مند می‌شدند.

هوش مصنوعی: فرمانروای بزرگ و جلالی، مانند یک اکسیر ارزشمند، به سنگ مس قدرت و جلالی بخشیده و آن را به جایگاهی ممتاز تبدیل کرده است.

هوش مصنوعی: اگرچه او دیگر در میان ما نیست، اما ارزش و احترام او از بین نمی‌رود و باید از خاک برگیرد که او را به عنوان یک انسان بزرگ بشناسیم.

هوش مصنوعی: تنها در صورتی به مقام و موقعیت بالا می‌رسد که خدمت شایسته‌ای از او دیده شود.

هوش مصنوعی: او را بزرگ کرد و در میان قوم، در زمان حکومت ستمگری، علم و آگاهی او به همگان شناخته شد.

هوش مصنوعی: کسی که شایستگی داشته باشد، از طریق تلاش و زحمت، به مقام و منزلت بالایی دست پیدا می‌کند و از ناشناسی به معروفیت می‌رسد.

هوش مصنوعی: آن فرشته‌ای که خانه و مکانش بود، با لطف و رحمت خود به او بخشش‌هایی عطا کرد.

هوش مصنوعی: وطن زادگاه و مکان اصلی انسان است که به او هویت و عشق به سرزمینش را می‌بخشد. اینجا جایی است که فرد در آن رشد می‌کند و روحش به آن وابسته است. در واقع، زمین و سرزمین با ارائه امکانات و منابع به افراد، به آن‌ها بال و پر می‌دهد تا به آرزوها و اهداف خود برسند.

هوش مصنوعی: زمانی که ریشه‌های انسان در وطنش به طور محکم جاگیر شود، اگر به سرزمین دیگری برود، در نهایت هویت و اصالت خودش را آشکار می‌کند.

هوش مصنوعی: تو از دستان کشاورزان زمین خردی و به واسطه این حمایت، شهری در بهشت بنا کردی.

هوش مصنوعی: از سوی شاه مدد و از آسمان فرصتی به دست آوردیم، که توانستیم با دستان قوی خود به بسیاری از مشکلات غلبه کنیم.

هوش مصنوعی: هر چیزی که به دست او رسید، پادشاه خوشبختی آن را به او بخشید.

هوش مصنوعی: اگر پادشاهی از هندوستان به بهشت می‌رفت، هیچ‌کس چیزی نمی‌گفت.

هوش مصنوعی: او به قدری مورد توجه و محبت پادشاه قرار گرفته بود که سرزمینش را در یک ماه می‌توان پیمود.

هوش مصنوعی: به خاطر لطف و خیرخواهی خداوند بود که شاه جهانگیر نتوانست بلای تغییر را مشاهده کند.

هوش مصنوعی: چون او حاکم مسلمانی بود، بادی از باغش عطر و بوی خوشی نمی‌برد.

هوش مصنوعی: زهر ده حاصل او به شهرش می‌رسد و از درآمد شهر، ثروت کشورش به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: کسی که چنین نقشی را با ذوق و زیبایی ایجاد کرده است، در خانه دیگر جایی نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: چقدر بر مخارج مردم می‌افزودی که اگر او را زیر چاه می‌انداختی، پولش به اندازه‌ای بود که بیرون بیاید.

هوش مصنوعی: پدرش به خاطر کمالات و زیبایی‌های فرزندش به او افتخار می‌کرد، اما از نقص‌های دیگران دلسرد و ناامید بود.

هوش مصنوعی: اکنون در جنگل، گنج‌هایی نهفته است که به مانند درختانی با ریشه‌های عمیق و پنهان، ارزش‌های زیادی را در خود دارند.

هوش مصنوعی: قسمت مهمی از سرنوشت او با سختی و تلاش شکل گرفت و او به جایگاه بالایی رسید و مالک ثروت و زمین شد.

هوش مصنوعی: در همه جا، کسانی که به دنبال فرصت‌ها هستند، با یک دنیای پر از ثروت و مهر و محبت، به راحتی به موفقیت دست می‌یابند.

هوش مصنوعی: یک بار به خاطر اشتباهی که صورت گرفت، فردی از طبقه پایین جامعه به ثروتی عظیم دست یافت و به مقام و منزلت قارون، که معروف به ثروت بسیار بود، رسید.

هوش مصنوعی: شخصی که اصل و نسب خوبی ندارد، به اوج می‌رسد، مانند گیاهی که ناگهان خود را در برابر چشم‌ها قرار می‌دهد و مورد توجه قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در روزهای نابسامان و بی‌هدفی، شخصی بی‌پروا و سرمست از شراب به سر می‌برد و در حالتی گیج و آشفته به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: دود آتش به بلندی رسید و خس و خاشاک از دور به عقب رفتند.

هوش مصنوعی: وقتی کسی به کار خود می‌پردازد و می‌بیند که ناملایمات و مشکلات به وجود آمده، احساس می‌کند که مانند ابری غلیظ بر سرش سایه افکنده است.

هوش مصنوعی: برخی اوقات دلت به هوای خودسری و طغیان تمایل پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: ناگهان زمانی فرا می‌رسد که دوران آلودگی‌ها و نابسامانی‌ها به پایان می‌رسد.

هوش مصنوعی: ظهور حکومت شاه جهان باعث شد که دنیا به سرعت تحت تاثیر قرار گیرد و به شکلی جدید و برجسته درآمد.

هوش مصنوعی: پادشاه جهان که عادل است، در جایگاه خود به خوبی حق و باطل را مشخص می‌کند.

هوش مصنوعی: نفرت او از خودپرستان به قدری شدید است که مانند آتش در زمستان روی آنها تاثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: حقیقت را کسی می‌داند که رازهای آفرینش را درک کند و این درک ناشی از فطرت و شناخت عمیق اوست.

هوش مصنوعی: وقتی انسان‌های درستکار و راستگو پا پیش بگذارند، به خاطر کردارشان سزاوار پاداش خواهند بود.

هوش مصنوعی: جز ابرو که بر پیشانی هست، هیچ چیزی در بالای چشم را نافرمانی و ناموزونی نمی‌بینیم.

هوش مصنوعی: وقتی که بندگان خدا به او خدمت می‌کنند، در صفی منظم و منظم قرار می‌گیرند، حتی اگر در مقام و موقعیت خود متفاوت باشند.

هوش مصنوعی: هر کسی که جایی را تمیز کرده، هیچ‌کس از چشم‌ها دور نبوده و همه در معرض دید قرار دارند.

هوش مصنوعی: همیشه باید در جایگاه خود باقی بمانید و به یاد داشته باشید که مانند نوازندگان نباید از اصول خود منحرف شوید.

هوش مصنوعی: صدای باد بلند و زیباست و مانند ساز خوش‌تر می‌نوازد، زیرا این نوا دل‌ها را شاد می‌کند و سرشار از خوشی است.

هوش مصنوعی: هرچند که من از بندگان کوچکی هستم، اما در نهایت به عنوان آخرین نای نوازنده (موسیقار) شناخته می‌شوم.

هوش مصنوعی: در افکار خود به دنبال شخصی بزرگ و برجسته هستم، ولی در عین حال از وضعیت نازل خودم نیز آگاه و ناشاد هستم.

هوش مصنوعی: در عالم، پادشاهی وجود دارد که قدردان است و از اوست که آب و آتش، دشمن و دوست، به کمک و یاری می‌آیند.

هوش مصنوعی: زمانی که پادشاهی بر تخت نشسته و قدرت خود را اعلام کرد، سران کشور از ترس و احترام نسبت به او به زیر پاهایش فرود آمدند.

هوش مصنوعی: اشراف و افراد برجسته با هدایای آشکار و محسوس به درگاه پادشاه مراجعه کردند.

هوش مصنوعی: به او تبریک گفتند و اشاره کردند که به خاک روی آن درگاه رفته‌اند.

هوش مصنوعی: خرد و حکمت، حتی چهارپایان را هم به سمت درگاه پادشاه هدایت کرد و آنها را به مقصد رساند.

هوش مصنوعی: ابتدای سلطنت و حکومت همیشه با دلی شاد و روحی سرزنده همراه نیست و هر کسی نمی‌تواند به راحتی بر تخت پادشاهی تکیه بزند، خصوصاً اگر در دلش غم و اندوهی وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: به خاطر لطف او، پادشاه از زمین همه چیز را بالا برداشت و همه اطراف را نادیده گرفت.

هوش مصنوعی: تمامی شرایط و مسائل او به گونه‌ای نمایان شد که گویی پادشاهی است که خطاهای خود را نادیده می‌گیرد و به طور عمدی به منافع خود توجه نمی‌کند.

هوش مصنوعی: بت‌ها به تسخیر درآمدند و کاروانی از سروردگان منصور به راه افتاد و به سوی مقصد خود رفتند.

هوش مصنوعی: همیشه در منطقه دکن وقتی که جنگ بود، لشکرها به یکدیگر کمک می‌کردند.

هوش مصنوعی: اگر پسر به مدت‌هایی در وطن خود بود، در عوض او در سرزمین دکن زندگی می‌کرد.

هوش مصنوعی: به خاطر بی‌محلی و کم‌لطفی شاهنشاه عالم، این اندازه خدمت به مسلمانان انجام شد.

هوش مصنوعی: تعیین شد که او به خوبی در زندگی مستقر شود و ثروتش افزایش یابد، اما ناگهان زمانی که به پایان عمرش نزدیک شد، همه چیز تغییر کرد.

هوش مصنوعی: در زمانی که سال هشتمین بود و شاه بر سرزمین فرمانروایی می‌کرد.

هوش مصنوعی: به خاطر بخت بد خود، پسر در شب به سر می‌برد و به ناگاه از آنجا خواسته شد.

هوش مصنوعی: پسر به خانه برگشت و اوضاعش تغییر کرد. سرنوشتش به طور کامل دگرگون شد و وضعیتش به هم ریخت.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که پسر به نوعی ستاره بختش در حال تغییر بوده و به همین خاطر زندگی‌اش با مشکلاتی مواجه شده است.

هوش مصنوعی: وقتی پادشاه از این موضوع مطلع شد، عقاب برای انتقام خود قدرت و انگیزه پیدا کرد.

هوش مصنوعی: خشم ابتدا این طور صلاح دانست که باید این اوضاع آشفته و فتنه‌انگیز را برچید.

هوش مصنوعی: برای رهایی از اندیشه و خاطره او، باید ریشه‌اش را قطع کنی.

هوش مصنوعی: اگر دستت را روی مار بگذاری و آن را بکشی، نمی‌توانی بگویی که با نیرنگ نگه‌اش داشته‌ای.

هوش مصنوعی: اگر دل درگیر اندیشه‌های منفی و شیطانی باشد، بهتر است که درون شیشه‌ای محبوس شود و از آن وضعیت دوری کند.

هوش مصنوعی: وقتی پرنده‌ای به پرواز درآمده و در حال حرکت است، نباید آن را گرفتار و محدود کرد.

هوش مصنوعی: اگر با افرادی بد و نادرست در ارتباط باشی، باید خود را از آلودگی‌های آن‌ها پاک کنی و این کار نیاز به تلاشی جدی دارد.

هوش مصنوعی: هرگاه تیغ خشم به حرکت درآید و خون لطیف و شفاف را بریزد، اما در همان حال امکان نشان دادن رحم و بخشش نیز وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: غیبت او باعث شد که شاه به قتل برسد و ولی، در نظر داشت او را از این ماجرا آگاه کند.

هوش مصنوعی: او را از خواب بی‌خبری بیدار کند و از حالت مستی خارج کند و هوشیار نماید.

هوش مصنوعی: در آن گوشی که از نصیحت و پند خسته شده‌ای، به جای زیبایی و زینت، فقط تنبیه و توبیخ وجود دارد.

هوش مصنوعی: بیش از مقام و جایگاه خود، وقتی که در موقعیتی مستقر شد، برخی از مشکلات و مسائل را به تغییر و اصلاح فرامی‌خواند.

هوش مصنوعی: آشفتگی و بدی در روزگار، موجب شده که پیام‌های خوب و ارجمند از درگاه جایگاه‌های بلند و محترم دور شوند.

هوش مصنوعی: تقصیرهای تو بسیار زیاد است، اما بخشش ما تو را به راه درست هدایت می‌کند.

هوش مصنوعی: در اینجا به این معناست که گاهی اوقات، برای رسیدن به هدف یا انجام کار خاصی، ممکن است لازم باشد که از برخی حقوق یا امتیازات خود چشم پوشی کنیم و به دیگران یا شرایط متفاوتی اعتماد کنیم.

هوش مصنوعی: اینکه به خاطر ثروت او درخواست نمی‌کنم، بلکه به دلیل تدبیر و مراقبت از وضعیت اوست.

هوش مصنوعی: وقتی که دو نان به خوبی آماده و مرتب شوند، مثل آبی که در کشتی جمع می‌شود، به هم پیوسته و منسجم خواهند بود.

هوش مصنوعی: انسان نباید در شرایط بد و بی‌پنا‌هان قرار بگیرد؛ بهتر است که در مسیر زندگی، با کسانی که از نظر ارزش و شخصیت پایین‌تر هستند، هم‌نشینی نداشته باشد و به جای آن، به دور از دردسر و مشکلات، زندگی ساده‌تری داشته باشد.

هوش مصنوعی: آدم نادان که در عرش و مقام بالا قرار دارد، نباید انتظار داشته باشد که کودک بی‌خبر و ناتوان بر بام باشد و از آنجا افت کند.

هوش مصنوعی: به دنیا ارزش و مقام بیشتری بخشیدن، کار foolishly است مانند اینکه به دیوانه شمشیری بدهی.

هوش مصنوعی: آسمان در نظر داشت که او را از جایگاه خود بردارد، اما نه به خاطر این که دل از او جدا شده است و نه به خاطر اینکه از مال و ثروت جدا شده است.

هوش مصنوعی: جهالت و نادانی را در نظر بگیر، که با این تقدیر و سرنوشت ناخوشایند، از هر دو طرف، از این ستمکار باید پرهیز کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که کسی رنجور و بیمار می‌شود، مشخص می‌گردد که باید از کارهای نادرست و مضر پرهیز کند، زیرا وقتی شرایط سخت و دشوار شود، شکستن ایرادها و نواقص ضروری است.

هوش مصنوعی: مدبر، به خاطر موقعیت امن و جمعیت زیاد خود، غروری داشت که از حد فراتر رفته بود.

هوش مصنوعی: آن مردی که در صحبت کردن کم‌حرف و مختصر بود، از راه راست منحرف شد و به کوه و جنگل رفت.

هوش مصنوعی: راه نافرمانی به پایان رسید و خس (خداوند، پادشاه) به قدرت رسید؛ شعله‌ای که از خود بروز کرده بود، خطرناک‌تر و قوی‌تر شد.

هوش مصنوعی: وقتی معلوم شد که نظر آگاهان روشن‌گر چیست، وقت آن رسیده که آن روزهای سیاه به پایان برسد.

هوش مصنوعی: یک سرباز در کنار شاهزاده‌ای است که سرنوشتی خوش و آینده‌ای روشن برای کشورها فراهم کرده است.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی بیان می‌کند که بهترین و ارزشمندترین مخلوق در جهان، انسان است که تمام وجودش از نعمت‌های الهی پر شده است. انسان به مانند جواهرات گرانبها در دل دریا، ارزش بالایی دارد و وجودش از الطاف و فیض خداوند نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: کسی که دلیر و شجاع باشد، در گفتارش هم احساس جسارت و قدرت دارد، همان‌طور که شمشیر نشان‌دهنده‌ی قدرت و اعتماد به نفس است.

هوش مصنوعی: این متن به نوعی اشاره دارد به اینکه کسی که مورد تأیید خداوند قرار می‌گیرد، از نعمت‌ها و برکات الهی بهره‌مند می‌شود و به مقام و جایگاهی اعلی دست می‌یابد. البته زیبایی و شکوه این جایگاه به لطف و رحمت خداوند است.

هوش مصنوعی: برای تربیت او راهی را انتخاب کرد که با آب تیغ، سیاهی و ننگ را از بین ببرد.

هوش مصنوعی: یک لشکر دل‌باخته و با تجربه، در میدان نبرد مانند نان در میانه جنگ است.

هوش مصنوعی: آنها به هیچ آلودگی و ننگی مبتلا نشده‌اند و تمام وجودشان مانند آینه‌ای پاک و صاف است.

هوش مصنوعی: همه در شرایط سخت مثل سندان محکم و استوار هستند، و در زمان جنگ مانند سوفار با لبخند و شادابی به‌نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: شاهزاده به سرعت به جلو حرکت کرد و آنچنان سریع راند که یارانش نتوانستند همگام او پیش بروند و دور شدند.

هوش مصنوعی: بره در زمان صبح مثل خورشید در حال طلوع می‌درخشید، زمانی که صبح به اوج قدرت و عظمت خود می‌رسد و جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: وقتی که او به سرزمین پادشاهی درآمد، راهش به سوی کوه و جنگل کاملاً مشخص بود.

هوش مصنوعی: به جنگل‌ها بدون هیچ ترسی آمد. مگر اینکه از شیران در دل بیشه‌ها بترسد؟

هوش مصنوعی: هیچ‌جا در جنگل موتور سوار نمی‌تواند به راحتی حرکت کند، زیرا در هر قدم راه‌ها تنگ و دشوار هستند.

هوش مصنوعی: اگر در شرایط سخت و ناخوشایند قرار بگیری، ابتدا باید از ماجرای مشکل زا یا ناراحت کننده نجات پیدا کنی و به آرامش برسی.

هوش مصنوعی: اگر مرغی در فضایی باز پرواز کند، ممکن است به خاطر برخورد با خارها و موانع، دچار مشکل و آسیب شود.

هوش مصنوعی: زیاد دیده می‌شود که طوطی، به دلیل داشتن رنگی خاص، از سر تا پایش به رنگ منقار خود در آمده است.

هوش مصنوعی: درخت به خاطر اینکه مدت زیادی در پناه یک مکان محفوظ بوده، دیگر نتوانسته است بر افراشتن خود (قد و قامت) تمرکز کند و به تدریج ضعیف شده است.

هوش مصنوعی: درختان جنگل به مانند دزدانی هستند که مسافران را از پوشش خود بی‌نصیب می‌کنند.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره به این دارد که وقتی انسان در تنهایی قرار می‌گیرد و از دیگران فاصله می‌گیرد، مانند درختی است که لایه‌های محافظتی خود را از دست می‌دهد و در معرض آسیب و خطر قرار می‌گیرد. در این وضعیت، او به سادگی و عریانی دچار می‌شود، درست مثل درختی که بدون برگ و پوشش باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: درختان مانند سواران زره‌پوشی هستند که به دلیل تنگی مسیر، حلقه‌ای در گوش دارند.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که آدمی در برابر مشکلات و دردسرها به قدری ناتوان است که حتی نمی‌تواند به خود آسیب بزند یا از پس آنها برآید، مانند وضعیتی که شخصی در دام و گرفتاری عمیق گیر کرده باشد.

هوش مصنوعی: اگر کسانی که قدرت دارند، لباس را از پوست حیات وحش بپوشند، با آنها چندین خاره نیز همراه خواهد بود.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم این سوزن خاردار چه جنسی را می‌دوزد که هیچ کس حتی یک تار از آن را در لباسش نگذاشته است.

هوش مصنوعی: اگر در این جنگل گرفتار شوی، تنها دو گزینه برای ادامه راه داری: یا باید از کوهی عبور کنی یا به درون چاهی بروی.

هوش مصنوعی: وقتی راه تنگ است، هنرمند می‌تواند به‌خوبی پیش برود و رهرو همچون نبضی که در بند مانده، حرکت نمی‌کند.

هوش مصنوعی: راهی که در زندگی داریم، چه دشوار و چه آسان، مانند نشانه‌ای است که در زبان باعث تشدید معنا می‌شود و نشان می‌دهد که فهمیدن آن به سختی فراهم شده است.

هوش مصنوعی: درختانش به هم نزدیک و فشرده‌اند، و راهی باریک مانند مو در میان آنها دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: دل لشکر در اینجا به معنای وجود یک نیروی قلبی و روحی قوی است و طبع صاف به معنای ذهنی شفاف و بدون کدورت. این جمله می‌گوید که هر کسی را که ببینی، با دقت و زیرکی رفتار می‌کند و به جزئیات توجه دارد.

هوش مصنوعی: درختان به خاطر تنش‌ها و درگیری‌ها، به شکل کمان‌هایی در آمده‌اند که هر کدام به نوعی درگیر فشارها و مشکلات هستند و مثل تیرکمان، بندهای ترکش آن‌ها تحت فشار قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: دم اسب از پشت بدنش به خاطر یک خار درختی به هم پیچیده و در شاخه‌ها گیر کرده است.

هوش مصنوعی: اگر جنگل و کوه و دامنه‌ای وجود داشت، سفر شاهزاده دلچسب‌تر می‌شد.

هوش مصنوعی: در آن جنگل، جایی که خورشید با نورش همه جا را روشن کرده و خاک را تحت تسلط خود درآورده است.

هوش مصنوعی: با ضربه‌ای از تیغ جایی را باز می‌کرد و می‌رفت، مانند آتش که راه خود را باز می‌کند و به پیش می‌رود.

هوش مصنوعی: به قدری سریع رفت که حتی آن فرد مست و غافل هم متوجه نشد.

هوش مصنوعی: از نور برق او کسی که خواب بود بیدار شد، گویی که خوابش را از تابش خورشید ترک کرده باشد.

هوش مصنوعی: لحظه‌ای آن مغرور مست متوجه شد که فرصت مانند یک نعمت، از دست رفته و دیگر بازنمی‌گردد.

هوش مصنوعی: زمانی که طوفان بلا به سراغش آمد و آن را مشاهده کرد، از ترس مانند موجی به لرزه در آمد.

هوش مصنوعی: جنگیدن در دریا برای انسان‌های بزرگ و با ارزش مناسب نیست و نباید در چنین میدان‌هایی دخالت کرد. این کار شایسته کسانی که در سطحی پایین‌تر هستند، نیست.

هوش مصنوعی: او سر و دست خود را به خانواده و فرزندانش سپرد و دلش با حسرت به وطنش می‌اندیشید.

هوش مصنوعی: درختان در جنگل‌ها به قدری فضا و منابع دارند که می‌توانند هر چه را که برای رشد نیاز دارند، با خیال راحت برداشت کنند و از آن استفاده کنند.

هوش مصنوعی: اگر زخیره‌ای که نتوان در نگهداری آن موفق شد، با چه سختی می‌تواند بر دوش باربر جا بگیرد؟

هوش مصنوعی: او در پی جنگل از زندگی خوش و راحت و وطن خود دست کشید و به سمت دکن حرکت کرد.

هوش مصنوعی: اگر هنوز شانس و اقبال او در کنار بود، مطمئناً از عفو پادشاه باخبر می‌شد.

هوش مصنوعی: اگر قطره‌ای از دریا بخواهد به دریا پناه ببرد، در دریای وسیع جایی برای خودش پیدا خواهد کرد.

هوش مصنوعی: از خانواده‌های دکن برتری زیادی داشتند و قدرت آنها به قدری بود که دشمنانشان را به زانو درآورده بودند.

هوش مصنوعی: زمانی که روز سختی او فرارسد، بهتر است که اگر پناهی داشته باشد.

هوش مصنوعی: وقتی که انسان از سرزمین خود دور می‌شود و در حالی که تحت فشار و تهدید قرار دارد، تمام تلاشش را برای زنده ماندن و حفظ خود می‌کند. در این شرایط، حاکم و قدرت‌مدار نیز به او اجازه نمی‌دهد که به آرامش برسد.

هوش مصنوعی: منصور اولین گروه از نیروهایش را به راه انداخت تا به دنبال دشمنی که شکست خورده است، بروند.

هوش مصنوعی: سپس او به آرامی به سوی ولایت خود بازگشت و از هر جا که مردم او را می‌خواستند، جمع شدند.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به تعداد زیادی قلعه وجود دارد که هر کدام پر از ثروت و منابع هستند و هر بیننده‌ای را شگفت‌زده می‌کنند.

هوش مصنوعی: به خدمت داران قلعه، کلیدهای قلعه‌ها را با احترام و بوسه تقدیم کردند.

هوش مصنوعی: قلعه‌ها را بگردان و از بالای آن‌ها به آسمان پر از ستاره نگاه کن، مانند قلعه‌ای که بر افراشته و با زرق و برق طلا پوشیده شده است.

هوش مصنوعی: برای آن کسی که بیهوده تلاش کرده و چیزی را از دست داده، توپ‌هایش با صدای بلند به او لعنت می‌فرستند.

هوش مصنوعی: دل هر زنده‌ای به هر ضربه‌ی زندگی، شتابان و مشتاق به حرکت می‌آید و صدای هر کدام از زیبایی‌ها و خواسته‌ها او را به سمت خود می‌کشد.

هوش مصنوعی: همه به خاطر او خمیازه می‌کشند و گردن می‌کشند تا او را دنبال کنند و به دنبالش بروند.

هوش مصنوعی: همه از بلندی‌ها سر بلند کرده‌اند تا او را ببینند و همه وجودشان در تماشا غرق شده است.

هوش مصنوعی: برای دست‌یابی به خانه‌ای پر از ثروت و زیبایی، باید از سر تا بنای آن را در نظر بگیری. مانند گلستانی که در آن زر و زیبایی وجود دارد، اما این زیبایی نیازمند تلاش و کوشش است.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات از خاک هر جا برای تیمم استفاده می‌کنی، مثل اینکه مردم دست‌هایشان را با طلا پوشانده‌اند.

هوش مصنوعی: به آن بخشنده‌ای می‌بالم که با سخاوت و بی‌نظیریش، به یک مار این‌طور ثروت و نعمت داده است.

هوش مصنوعی: زیاد به خاطر رفتن طلا و نقره در وحشت از حبس اسیران، نگران بوده‌اند.

هوش مصنوعی: در دل زمین، چاهی تیره و عمیق وجود داشت که به جز خانه‌ای برای محصور کردن آن، دژی برای نگهداری داشت.

هوش مصنوعی: دل زندانیان را شاد کردند و به دستور شاه، آنها را از بند رهایی بخشیدند.

هوش مصنوعی: از اعماق درد و زلت بیرون آمدند و به بلندی و عظمت فیل‌ها در یک کوشک (عمارت) رسیدند.

هوش مصنوعی: پانصد فیل مست و شگفت‌انگیز به سمت اکبرآباد حرکت کردند، و پایه‌های کوه به اندازه‌ای از طلا پر شده بود که به نظر می‌رسید به سوی آنجا می‌روند.

هوش مصنوعی: پول و ثروت در گوشه و کنار جنگل پراکنده شده است، مشابه اینکه نور خورشید بر روی برگ‌های درختان می‌افتد.

هوش مصنوعی: در هر گوشه و کناری، ثروت و ثروتمندانی وجود دارند که به طور پنهانی به جمع‌آوری مال و سرمایه مشغولند، به طوری که وضعیت آن‌ها چه در مرتبه بالا و چه در مرتبه پایین، به یک اندازه شده است.

هوش مصنوعی: گله‌ای که در خاک انبار شده، به خاطر زرق و برق طلاهاست. زمین را یک بار برداشت کن تا از این ذخایر بهره‌مند شوی.

هوش مصنوعی: تمامی نواحی آن سرزمین بدشانس، مانند چاهی است که پر از طلاست.

هوش مصنوعی: سرنوشت من به شدت به پایین افتاد و به خاطر این وضعیت، هیچ‌گاه به این شکل از آن رها نشدم.

هوش مصنوعی: به ناگهانی ممکن است انسان دچار مشکل یا گرفتاری شود، مانند اینکه در مسیرش به چاه بیفتد. در این حال، بی‌توجهی و غفلت می‌تواند او را به خطر بیاندازد.

هوش مصنوعی: در زیر هر سازه‌ای، طلاها در زمین دفن شده است و اگر شاه بخواهد خانه‌ای بسازد، این کار خطایی خواهد بود.

هوش مصنوعی: زمین مانند قلعه‌ای است که تمامی آن پر از چاه‌های زرین است و حصار آن به شکل غربالی است که دور تا دور را در بر گرفته است.

هوش مصنوعی: در هر جایی که طلا و ثروت وجود داشت، مردم آنجا را از هر چیزی خالی کردند، تا که بتوانند دانه‌ای بکارند و در نهایت بهره‌ای برداشت کنند.

هوش مصنوعی: سپاهیان او در جنگل، طلاهای زیادی پیدا کردند و از فکر خدمت‌گزاری دست کشیدند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که شخص باید آماده باشد و در شرایط مناسب و با شرایط لازم، به وظایف خود عمل کند. او باید مانند یک سرباز عمل کند، یعنی در زمان لازم با تمام تجهیزات و آمادگی به میدان بیاید، خواه این تجهیزات کمان باشد یا بار و بار و بند.

هوش مصنوعی: در سرزمین او، خطرها و دسیسه‌های پنهانی بسیار است و او بی‌احتیاط، در موقعیت آسیب‌پذیری قرار دارد.

هوش مصنوعی: تمامی این کارها به خاطر کنجکاوی است. حالا وقتی که دیده می‌شود، چه راهی باقی‌مانده است، چون در نهایت به گل تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: در کشورش هرگز نمی‌توانستی جایی پیدا کنی که مانند صندوق سینه، پر از گنجینه‌ها و ثروت‌ها باشد.

هوش مصنوعی: تا کی باید درباره خاک و طلا صحبت کنم؟ بیایید داستان آن خاکی را بگوییم که زینت سرم شده است.

هوش مصنوعی: پس از گذشت ده روز زمان برای آماده‌سازی، لشکر در پی او به حرکت درآمد.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که در حال پرواز به سوی موفقیت است، از آرامش و راحتی خود جدا شده و به تلاش و کوشش دست زده است.

هوش مصنوعی: سپاهی از بالای خانه نمی‌تواند به سرعت به پایین بیاید.

هوش مصنوعی: همه بر دامن زین نشسته‌اند و مانند نگینی درون نگین دیگر قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی که سوار بر اسب استراحتی می‌کند و آب می‌نوشد، از غصه و ناراحتی خود دچار رنج می‌شود و احساس درد و غم می‌کند.

هوش مصنوعی: در آن مسیر، تنها فرصتی برای خوردن وجود داشت و در زمان‌های سختی، مرگ او همواره در کنار او بود.

هوش مصنوعی: به خاطر شتاب‌زدگی مردان در صف جنگ، مثل مخملی آرام و بی‌حرکت در خانه به خواب رفته‌اند.

هوش مصنوعی: کسی که غیرت و شجاعت دارد، مانند پلنگ به راحتی از زره‌اش جدا نمی‌شود و به دفاع از خودش ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: مانند استخوانی که در پهلوی مرد قرار دارد، همیشه به بدن وابسته و جدا نشدنی است.

هوش مصنوعی: خنجر کینه دور از دست تندوران، همه به شش انگشت تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات کمان را به دست بگیر و گاهی هم به بازو بسپار، زیرا مانند ابرو هیچگاه به یک حالت ثابت نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: دلیرانی که با تلاش و کوشش خود، قدم در راه مردانگی گذاشتند.

هوش مصنوعی: یکی از آن افراد، عبدالله خان بود که فرمانده دلاوران جهان به شمار می‌رفت.

هوش مصنوعی: دست آوردهای زیاد و پیروزی‌های مختلف را مانند گل‌ها جمع کرده‌ام، همان‌طور که در جنگ‌ها از شمشیر بهره می‌برم.

هوش مصنوعی: تمام تلاش و احتیاط انسان ناشی از بخت و شانس خوب اوست، زیرا وقتی بخت به یاری می‌آید، هر گونه آرامش و حکمت لازم را به همراه می‌آورد.

هوش مصنوعی: او در میدان جنگ به قدری با قدرت و استقامت حمله می‌کند که حتی طوفان هم نمی‌تواند اثر پایش را برجا بگذارد.

هوش مصنوعی: این بیت به موضوع شجاعت و قدرت اشاره دارد. شاعر به صحنه‌ای اشاره می‌کند که در آن، افرادی مانند شیر، با شجاعت و قوت، در برابر مشکلات و چالش‌ها ایستادگی می‌کنند. به نوعی می‌توان گفت که این بیت به لزوم رویارویی با سختی‌ها و عدم ترس از آن‌ها تأکید دارد.

هوش مصنوعی: اگر شمشیر او در میدان جنگ تیز و آماده است، این به خاطر قدرت و شجاعت اوست و نه به خاطر چیزی دیگر.

هوش مصنوعی: تنهایی یک فرد در برابر یک لشکر، به مانند ضربه شمشیر بر دشمنان پیروزمند است.

هوش مصنوعی: شجاعت او همیشه همراهش است، همچون شمشیری که همیشه در دست دارد و آماده‌ی نبرد است.

هوش مصنوعی: شجاعی که در میدان نبرد تجربه دارد، مانند شمشیری است که در آتش نبرد خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: از چهره‌اش شجاعت نمایان است و در برابر مشکلات جنگ همیشه صبر دارد.

هوش مصنوعی: در خدمت پادشاه جهان، مانند یک فدای واقعی زندگی می‌کند، او نصیری (مددکار) است.

هوش مصنوعی: سپه‌دارانی که نامشان را بردم، در جامشان نوشیدنی دیگری است.

هوش مصنوعی: همه به خاطر نشئه و سرمستی ناشی از مقام و رهبری در میانه نبرد مشغول شجاعت و دلیری هستند.

هوش مصنوعی: در میدان نبرد، کسانی مثل شیر می‌جنگند که از خدای شیر قدرت و شجاعت به ارث برده‌اند.

هوش مصنوعی: سید نمی‌تواند از خطر شمشیر فرار کند، زیرا شیر بدون چنگال نمی‌تواند قدرت خود را نشان دهد.

هوش مصنوعی: این افراد با جستجوی نام و افتخار، کسانی هستند که به ویژه در نبردها و چالش‌ها مشغول بوده‌اند و از پیروزی‌های خود خوشحال و سرافرازند.

هوش مصنوعی: آنها مانند برق در مسیرشان آرام نگرفتند و ناگهان به آن مقهور (مغلوب) برخورد کردند.

هوش مصنوعی: وقتی که چاقو به گردن او نزدیک شد، به جستجوی مروارید به سرعت شمشیر را از جای خود برداشت.

هوش مصنوعی: در بین راچپوت‌ها سنت این‌گونه است که وقتی وقت خداحافظی فرا می‌رسد، در هر مکان و زمانی، از نظم و آداب خاصی پیروی می‌کنند.

هوش مصنوعی: افراد خانواده و فرزندان خود را به خاطر غیرتی بیهوده و نادرست به کشتن می‌دهند.

هوش مصنوعی: وقتی کسی به دنبال جوهر و حقیقتی است، باید بداند که باید از نیروی مادر خود، یعنی از سرچشمه‌های اصلی و اولیه، شروع کند.

هوش مصنوعی: در این جمله، به اهمیت و ارزش مادر اشاره شده است. این به این معناست که فرد با رفتار و اقدامات خود، به خوبی و شایستگی، وظیفه مادری را انجام داده و از ویژگی‌های واقعی و خالص خود برای خدمت به این وظیفه استفاده کرده است، حتی اگر این ویژگی‌ها در ظاهر چندان بارز نباشند.

هوش مصنوعی: زمانی که درخواست حلالی مطرح می‌شود، به این صورت حلالی که خواسته می‌شود، نامعتبر است.

هوش مصنوعی: تعجبی ندارد اگر اینگونه باشد که کارهای جمعیت هند به صورت معکوس انجام شود.

هوش مصنوعی: آن مادر پیر که فرزندش را به دنیا آورده، نمی‌تواند به او توجه کند و نمی‌داند که چه کسی باید به او محبت کند. او به دلیل رفتارهای فرزندش احساس ناامیدی و رنج می‌کند و نمی‌فهمد چرا باید به او محبت کند.

هوش مصنوعی: فرصت پیدا نکردی که به دیگران آسیب برسانی، زیرا در دل این موضوع عمیق‌تر شو و با تدبیر بیشتری عمل کن.

هوش مصنوعی: او در همین حال با فرزندش از آنجا بیرون رفت و دو قدم جلوتر رفت تا اینکه شکار زخمی را دید.

هوش مصنوعی: از او وسایل و تجهیزات جنگی مانند فیل و اسب و دارایی‌ها به همراه خانواده‌اش به لشکر رسید.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از وجود دارد و به نابودی می‌رسد، اگر از آن پشیمان شوید، آن پشیمانی برای شما هیچ فایده‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: او به سرعت به جنگل فرار کرد، در حالی که از سرنوشت و حاکمیت خود نگران و ترسان بود.

هوش مصنوعی: در جستجوی امنیت به سوی خانه‌ای می‌رفت و به دنباله پناهی از هرجا بود.

هوش مصنوعی: هیچ دیواری در اطراف به چشم نمی‌خورد که بتواند او را از کارش بازدارد و بروز ندهد.

هوش مصنوعی: وقتی به دژهای مقاوم و امن خود فکر کردی، در واقع غم و اندوه خود را به دست آوردی.

هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد زندگی خود را بدون پنهانکاری سپری کند، باید بداند که قدرت و سلطنت او تنها به خاطر خودخواهی‌اش و برای رفاه خود اوست.

هوش مصنوعی: در میان چندین چاه پر از طلا، آن سیه روز، در یک چاه خالی هم راضی بود.

هوش مصنوعی: بسیار به خود بالید، ولی در واقع و به حق، این ناتوانی را می‌طلبید که آن غرور را کم کند.

هوش مصنوعی: در جنگل‌ها، به مدت دو روز، به شدت ترسیده و نگران بوده و فرار کرده بود.

هوش مصنوعی: نه کسی بود که به او دلجویی کند، نه کسی که به او کمک کند و نه کسی که از او مراقبت کند. تنها کسی که در کنار او بود، پسرش بود که در سختی‌ها و مشکلات به او پیوسته بود.

هوش مصنوعی: ناگهان از موقعیت خود به طور ناگهانی به چشم خود دیدند که مرگشان فرا رسیده است.

هوش مصنوعی: نه به لرزیدن دستانت توجهی کردی و نه پاهایت را به سمت فرار حرکت دادی.

هوش مصنوعی: اگر تمام وجودت را با دقت و علاقه نشان دهی، هنگام ترس و وحشت هیچ چیزی را از دست نخواهی داد.

هوش مصنوعی: من درگیر و پیچیده‌ام در کلام و گفتگو، اما سخن از خداحافظی به میان می‌آید و از قدرت جسمی جدا می‌شوم.

هوش مصنوعی: اگر کسی بی‌فکری را به خودنمایی وادار کند، در واقع با گم کردن خود، به جایگاه واقعی‌اش پی می‌برد.

هوش مصنوعی: از شمع بیاموز که چگونه باید زندگی کرد؛ با humility و تواضع اما در عین حال با افتخار و سربلندی.

هوش مصنوعی: پسری که در همراهی و مشارکت با دیگران خوب عمل می‌کرد، به مسیری که آن شخص پیش گرفته بود، روی آورد.

هوش مصنوعی: دو نفر که هر کدام در یک طرف سنان (نیزه) قرار دارند، در نهایت به یک نقطه مشترک می‌رسند و در نتیجه، حساب هر دو در آخر به هم مرتبط و یکسان می‌شود.

هوش مصنوعی: با ایجاد یک مشکل یا چالش، دو طرف به آن مشغول شدند و مانند دو پروانه‌ای که به شعله‌ای نزدیک می‌شوند، گرفتار آن شدند.

هوش مصنوعی: تمام خانواده و دارایی‌ام به یکباره به درگاه تو آمدند و سرم نیز بر زمین است.

هوش مصنوعی: برای تماشای سپاه، به بیرون رفت و منظره کوه و دشت را تحت نظر قرار داد.

هوش مصنوعی: سر او به نیزه رسید و حالا در کنار کوه، در میان اسیران به آرامی استراحت می‌کند و با هامون همراه شده است.

هوش مصنوعی: عجیب‌تر اینکه برای تماشا، سر چهارپایه هم بالا رفته است.

هوش مصنوعی: در اینجا به زیبایی چیزی اشاره دارد که تماشای سفر و اوج گرفتن ممکن است لذت بیشتری از بالاتر رفتن داشته باشد. در واقع، این بیان می‌کند که بهتر است از تماشای زیبایی‌ها و لحظات خوش لذت ببریم تا صرفاً در پی رسیدن به موفقیت‌ها باشیم.

هوش مصنوعی: به تماشا نشسته‌ایم که این بدبختی و کمبودی که به وجود آمده، تنها گریبان‌گیر خاطر خالقان صورت‌ها نیست.

هوش مصنوعی: بسیاری از اهل معرفت و دانش به شدت مجذوب او هستند و در نتیجه، از فکر کردن به او به حالت حیرت و شگفتی درمی آیند.

هوش مصنوعی: با آن ثروت و حکومت، در آن دیار معروف و شناخته شده است.

هوش مصنوعی: چه اتفاقی افتاده است که او از میان جمعیت و خانه‌اش با این ذلت و حقارت بیرون رفته است؟

هوش مصنوعی: پادشاه جهان از او چه تقاضایی داشت که برای آن بار سنگینی را بر دوش خود تحمل کرد؟

هوش مصنوعی: اگر به طور ناگهانی از دارایی‌ها و املاک تقاضا می‌کردند تا اشتباهات را جبران کنند.

هوش مصنوعی: به جای اینکه به دنبال خوشبختی و ثروت باشی، بهتر است که قدردان و شکرگزار زندگی‌ات باشی و مانند دیگران عادت‌ها و مشکلات زندگی را بپذیری.

هوش مصنوعی: اگر دارای قدرت و مقام هستی، خوب نگاه کنی می‌بینی که همه چیز در واقع به یاد شاه است.

هوش مصنوعی: اگر کسی خواهان حق خود است، چرا باید راهی را با اکراه و اجبار انتخاب کند؟

هوش مصنوعی: پس دادن مال امانت کار دشواری است برای کسی که خیانت کرده باشد.

هوش مصنوعی: اگر صد ملک هم دور هم جمع شوند و از قدرت و سلطنت خود سخن بگویند، اما بگذار که پادشاه واقعی بدون هیچ سخنی، از مقام و جایگاه خود برداشته شود.

هوش مصنوعی: او به راحتی توانست جان خود را بخرد، به همین ترتیب که توانست یک گوهر ارزشمند را با قیمت کم به دست آورد.

هوش مصنوعی: اما او به گونه‌ای خسته و ناامید شد که رأی خود را این‌گونه بیان کرد: طلا در خاک است و عمر در حال از دست رفتن.

هوش مصنوعی: او نتوانست مردم را راضی کند و در تمام جاهایی که مشکل وجود داشت، به همه سختی‌ها پاسخ منفی داد.

هوش مصنوعی: یک منطقه سرسبز و حاصلخیز وجود دارد که هوای آن برای افراد نیازمند بسیار دلپذیر و خوشایند است.

هوش مصنوعی: نهالی که سرش از زمین بیرون آمده، مانند شمعی است که برگ‌هایش به طلا می‌درخشد.

هوش مصنوعی: حرکت کن، زیرا هر دهش و بخشش در مصر است. در واقع، طرز زندگی در این شهر، نمایانگر نقطه ضعف و رسوایی آنجاست.

هوش مصنوعی: مردم آن‌قدر ثروت دارند که به جای دانه، سنگ‌های قیمتی می‌کارند.

هوش مصنوعی: رعیت باید حقوق خود را پرداخت کند و سرزمین شکوفا و prosper به ثروت صاحب خرمن وابسته است.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی بدون زحمت و تلاش، زمین حاصلخیز و سرسبزی را به دست بیاوری، مانند آن است که بخواهی در آسمان باغی پر از سبزی داشته باشی؛ تنها با یک مشت خاک.

هوش مصنوعی: هر گدا یا نیازمندی که به در خانه‌ای می‌آید، همواره بر این باور است که حتی اگر در آنجا ثروتی وجود داشته باشد، به او تعلق دارد و باید از آن بهره‌مند شود. این نشان‌دهنده‌ی امید و آرزوی او برای بهبود وضعیت خود است.

هوش مصنوعی: دهقان به قدری در تلاش و کوشش برای بهره‌وری از زمینش فعال است که به جای کاشت جو، گندم برداشت می‌کند. به عبارت دیگر، او به نحو احسن از زمین خود استفاده می‌کند و در کارش موفق است.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و تاثیرگذاری طبیعت اشاره دارد. به نوعی گفته می‌شود که در بهشت، خاکی وجود دارد که خاصیت‌های منحصر به فردی مانند نفع و فایده‌ای شگفت‌انگیز دارد. این خاصیت معمولاً به خاطر تأثیرات مثبت و خنکی بادها، به ویژه بادهای کشمیر، به وجود آمده است. به عبارت دیگر، این اشاره به این دارد که طبیعت می‌تواند به انسان آرامش و سود برساند.

هوش مصنوعی: بر روی زمین، خطوطی از گیاهان کشیده شده است که مانند زخم‌هایی به چشم آفات می‌زدند.

هوش مصنوعی: در میان مزارع، به برکت زیادی، علم و دانش همچون نیشکر سبز و سرزنده شده است.

هوش مصنوعی: شکر که برای خوشی و شیرینی است، حالا به دست کسانی رسیده که تلخی را تجربه کرده‌اند.

هوش مصنوعی: شیرینی و محبت او آنقدر عمیق و تأثیرگذار است که حتی درد و زخم‌های ناشی از آسیب‌ها و مشکلات نیز قابل تحمل می‌شود.

هوش مصنوعی: نه تنها باد تحت تأثیر صحبت‌های او قرار گرفته و به حالت مستی دچار شده است، بلکه افیون نیز می‌تواند به Tallness او آسیب برساند.

هوش مصنوعی: مردی با موهای بلند و آشفته، به روش خاصی سرش را کج کرده است و در نتیجه، کشاورز یا دهقان به طرز عجیبی دچار حیرت و شگفتی شده و دلبستگی‌اش را از دست داده است.

هوش مصنوعی: از مرواریدهای موهای خود، همه سرگرمی‌ها را برای دل بی‌نوا فراهم کرده‌ام.

هوش مصنوعی: کسی که چنین گوهر ارزشمندی را کم دیده و از آن بهره‌مند شده، از آن نان پخته‌ای برای نیازمندان تهیه کرده است.

هوش مصنوعی: از زمین کشت گندم دل من آرامش ندارد، زیرا گندم خود ریشه در اصل و نژاد آدم دارد و به او وابسته است.

هوش مصنوعی: در این کشور، کمبود آب مشهود است و هر روستایی به ندرت چند دریاچه یا تالاب دارد.

هوش مصنوعی: همه موجودات در تلاش و کوشش به سر می‌برند، مانند موجی که به آرامی در کنار دهکده به حرکت درمی‌آید و آن را در آغوش می‌کشد.

هوش مصنوعی: کشورهایی مانند مصر و شام و شهرهایی مثل بغداد و تبریز، در واقع ارزش و نتیجه‌ای ندارند، زیرا این سرزمین‌های پربار و حاصلخیز به تنهایی نمی‌توانند موجب خوشبختی و فایده واقعی شوند.

هوش مصنوعی: یکی از گروه‌های تهیه‌کننده کتاب، آن کسی است که در ارزیابی محصولات، در شهر بسیار معروف و شناخته شده است.

هوش مصنوعی: در آن زمین، سیصد چاه پر از آب وجود دارد که آب آن باعث زراعت و باروری دهقانان شده است.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که موجی به قدری قوی و دلنشین است که توانسته است غم و نگرانی را از دل انسان بزداید. به طوری که حتی آینه، که معمولاً زنگ زده و کدر به نظر می‌رسد، دیگر تحت تأثیر آن احساسات تلخ قرار نخواهد گرفت و از درخشش و زیبایی برخوردار خواهد بود.

هوش مصنوعی: کسی موفق به نزدیک شدن به او نشده است، زیرا او همچون موجی از تهدید و خطر می‌گذرد و به همین دلیل کسی نتوانسته به ساحل او نزدیک شود.

هوش مصنوعی: او در کنار دیگران مانند دلرباهایی است که از دید نگاه‌کنندگان پنهان مانده‌اند.

هوش مصنوعی: کسی که مانند کوهی است، موانع و فاصله‌های جدایی را از بین می‌برد و به خداوند نزدیک‌تر می‌شود.

هوش مصنوعی: موج دریا به شدت به دنبال رسیدن به اوج و افتخار است، در حالی که کوه به گرمی و شدت آماده نبرد است.

هوش مصنوعی: اگر موجی بر سنگ کوه بیفتد، به راحتی می‌تواند غم را از سر ما بزداید.

هوش مصنوعی: ناخن موج از بس که خاطرات را گشوده و از هم باز کرده، همیشه کبود و زخمی است.

هوش مصنوعی: وقتی پرنده‌ای مانند مرغابی موجی را به خود می‌گیرد، ممکن است گاهی پیام یا نشانی به ساحل منتقل کند.

هوش مصنوعی: در اینجا به این معنا اشاره شده است که اگرچه شرایط و علل مختلفی برای دوری یا غیبت وجود دارد، اما در عین حال می‌توان وجود و تأثیر آن را به وضوح مشاهده کرد. به عبارت دیگر، ممکن است دلایلی وجود داشته باشد که باعث فاصله گرفتن از چیزی می‌شود، اما شواهد و نشانه‌ها نشان‌دهنده وجود آن هستند.

هوش مصنوعی: اگر بر روی دفی (پرده‌ای که صدا می‌زند) آب بریزی، اگر اصولی و به درستی عمل نکنی، تنها نتیجه‌اش جاری شدن آب خواهد بود و تأثیری نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: سخن را چنان به زیبایی بیان کرد که کلماتش بر روی کاغذ همچون بادبان در کشتی حرکت کرد.

هوش مصنوعی: در زمان تنهایی، مانند آتش بود، در حالی که بر دل گناهکاران رحمت و برکت نازل می‌شد.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به آرزوی دلت برسی، باید تمام وجودت را با نگاه کردن به آنچه می‌خواهی پر کنی، مانند دامی که ماهی را به خود جذب می‌کند.

هوش مصنوعی: ماه زمانی اعتبار و زیبایی خود را نشان می‌دهد که تصویرش در آب قابل مشاهده باشد.

هوش مصنوعی: به نوعی در بهبود و درمانی کامل وجود دارد که اگر از آب زایل بخواهد، به شفا می‌رسد.

هوش مصنوعی: نسیمش روح‌نواز و خوشایند است، و هوای جهان نیز به همین شکل است که همچون آب، دل را شاداب می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی این محیط دچار تلاطم و آشفتگی می‌شود، از ترس و نگرانی ضربه‌های موج، افراد در تلاش و سرگردانی می‌افتند و نمی‌دانند چگونه باید عمل کنند.

هوش مصنوعی: اگر کشتی در برابر امواج محکم نایستد و لنگر بیندازد، باز هم از مسیر خود منحرف می‌شود.

هوش مصنوعی: این بیت به وضعیت انسانی اشاره دارد که در لحظات مختلف، از رفتارهای متفاوتی برخوردار است. گاهی او از مرزها عبور می‌کند و رفتارهای نامناسبی دارد، و در مواقع دیگری به انصاف و عدالت پایبند می‌ماند. همچنین ممکن است در بعضی مواقع با قدرت و خشونت عمل کند، و در برخی دیگر به دفاع از خود با زره و تجهیزات روی آورد. به طور کلی، این بیت نشان‌دهنده تغییرات و تناقضات در رفتار انسان است.

هوش مصنوعی: نسیمی که دائماً در حال وزیدن است، همیشه برای دل غمگین و پر از اندوه و غم به دنبال آرامش و پاکی می‌گردد.

هوش مصنوعی: سردی آب آنقدر زیاد است که نمی‌توان آن را با آتش گرم کرد.

هوش مصنوعی: اگر آبی که در آن هستی خنک و سرد باشد، نمی‌توانی بدون نگرانی و لرزه در آن باقی بمانی، زیرا ناتوانی تو از تحمل این سرما، باعث می‌شود احساس ناراحتی کنی.

هوش مصنوعی: آتش سوزانده شده از صحبت‌هایش، از گلی که در این تالاب قرار دارد سر برمی‌آورد.

هوش مصنوعی: اگر دوات از قطرهٔ اشک بگیرد، حروف به هم نمی‌پیوندند و درست نوشته نمی‌شوند.

هوش مصنوعی: هر کسی که از آب سرد آن چشیده، از زندگی ناامید و دل زده شده است.

هوش مصنوعی: آرزوها را کشت، مانند گذشته، بر یخ برای تشنگان نوشته شده است.

هوش مصنوعی: اگر دل صاف و زلال باشد، مانند فانوسی که از آب روشن می‌شود، نورانی و روشنگر خواهد شد.

هوش مصنوعی: نهالی که از آب زلال رشد کرده است، می‌تواند از چوب آن عینکی ساخته شود.

هوش مصنوعی: اگر خواب تو را غافل کند، مانند حبابی خواهد بود که از آب ساخته شده و برای چشم تو روشنی و وضوح به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: در این دریا اگر ذره‌ای آتش بریزند، همچون چشمان ستاره، آن را روشن نگه می‌دارد.

هوش مصنوعی: اگر فکر و اندیشه‌ام روشن باشد، هیچ چیز نمی‌تواند مانع پیشرفت من شود و در مسیر موفقیت روشنی بیافریند.

هوش مصنوعی: توانایی تغییر سرنوشت و بخت به اینجا نمی‌رسد، اگر قدرت و نیرویی برای تغییر Fate وجود نداشته باشد.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم از شیرینی این موضوع سخن بگویم، چون لبانم به این حرف چسبیده و نمی‌توانم آن را رها کنم.

هوش مصنوعی: اگر آب نخود را بکشد، تأثیر آن به این صورت است که می‌تواند در نتیجه به شیرینی و شکر تبدیل شود.

هوش مصنوعی: در هر طرف، نهرهایی به وجود آمده که به طور مداوم جاری‌اند، مانند فیضی که هیچگاه قطع نمی‌شود.

هوش مصنوعی: نهال شانس کشاورزان از خاک بارور و حاصلخیز این سرزمین مانند آسمان آبی و سرسبز است.

هوش مصنوعی: وقتی که کشته شدگان به زمان برداشت می‌رسند، از زهر و آسیب‌هایی که دیده‌اند، نتیجه‌ای به دست می‌آید که به یک شهر و سرزمین جدید مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: این دنیا که با تلاش و فدای جان و مال خود، به چنین شکوه و زیبایی رسیده، نشان‌دهنده‌ی زحمت و فداکاری است.

هوش مصنوعی: به جز هند، کجا می‌توانی سرزمین ثروتمند و خوش‌گذرانی پیدا کنی؟

هوش مصنوعی: به عظمت و بزرگی هندوستان افتخار می‌کنم و از فضای باز و امن دارالامان خوشنودم.

هوش مصنوعی: دنیا همانند هندوستان است و جز آن، باقی‌مانده چیزی جز خوشه‌ای در این خرمن نیست.

هوش مصنوعی: همه طرفداران در گوشه‌های خود نشسته‌اند و فقط از دور نظاره‌گر هستند، در حالی که دیگران از این فرصت بهره‌برداری می‌کنند و ثمره‌ها را جمع‌آوری می‌کنند.

هوش مصنوعی: از این مکان، به عظمت و شکوه شاه‌جهان و همچنین شکوه و مقام شاهی نگاه کن.

هوش مصنوعی: بسیاری از افراد، حتی بندگان و رعیت‌ها، ممکن است برخوردار از ثروت و امکاناتی نباشند که شایسته یک شاه باشد. به عبارتی، زندگی و نعمت‌های بسیاری که در اختیار یک شاه است، معمولاً برای دیگران برقرار نیست و افراد معمولی از چنین ثروتی بی‌بهره‌اند.

هوش مصنوعی: اگر من در بند شرایط و قوانین حکومت هستم، تو هم می‌توانی از اینجا مقام و موقعیت حکومت را بسنجی.

هوش مصنوعی: به تماشای دریا برو و ببین که چگونه مرواریدهای ارزشمند نهنگ‌ها از میان علف‌های دریایی به دست آمده‌اند. اینجا اشاره به این دارد که از موجودات و منابع طبیعی، چیزهای باارزشی به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر شاهان، ملک و سلطنت خود را ترک کنند و به خدمت این درگاه بیایند، به راستی که مقام والایی نصیبشان خواهد شد.

هوش مصنوعی: بیش از آنچه که در اختیار داری به دیگران وابسته مباش؛ زیرا که هیچ کس نمی‌تواند جای خود را تغییر دهد.

هوش مصنوعی: اگر در بهشتی به وسعت هند باشم و افراد عالم در کنار هم نشسته باشند، هیچ‌کس احساس نخواهد کرد که تنگی یا کمبود وجود دارد.

هوش مصنوعی: برای ایجاد یک نظم و ترتیب در حکمرانی، نیاز است که توانایی و قدرتی وجود داشته باشد که تمام جهانیان را در پناه خود قرار دهد.

هوش مصنوعی: همیشه امیدوارم که نعمت و حمایت پادشاه بزرگ جهان برایم باشد.