هوش مصنوعی: به نام همان پرتو بخش و نورافزای ماه و خورشید، که بر بلندی‌های آسمان می‌تابد.

هوش مصنوعی: هرچند در تلاش‌ها و کارهایمان با موانع و سختی‌هایی مانند آب و آتش، خاک و باد روبه‌رو هستیم، اما در نهایت این خود ما هستیم که مسئولیت اقدامات و نتایج کارهایمان را به عهده داریم.

هوش مصنوعی: با کمک او همه به دنبال امید هستند، حتی اگر حالت ما خوب نباشد یا رنگ‌ وجودمان تغییر کند.

هوش مصنوعی: اگر همه موجودات به نعمت‌های عمومی او بنگرند، تفاوتی در بزرگی یا کوچکی مکان‌ها نیست؛ چه کوه و دشت باشد، چه دریا و سواحل.

هوش مصنوعی: هیچ کسی وجود ندارد که از رازهای او بی‌خبر باشد و هیچ دلی نیست که خواهان او نباشد.

هوش مصنوعی: اگر کسی در جستجوی کمک از او باشد، حتی اگر بدبخت و شقی باشد، نباید ناامید باشد، زیرا هیچ کس از در او ناامید نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: از رحمت خداوند، باران به زمین می‌بارد و این باران منبع حیات و زندگی برای آن است.

هوش مصنوعی: با فرمان او، ماه و خورشید در این زمین به حالت ابلق درآمدند و روز و شب زیر زین او قرار گرفتند.

هوش مصنوعی: او را از فضیلت و علم آشکار، مانند شعله‌های ستاره‌ها و دود آسمان تیره، می‌شناسند.

هوش مصنوعی: فلم از ستاره ها به قدری درخشید که هر کجا که نگاه کردی، به خاطر یاد او، دانه های تسبیح به هم ریخت.

هوش مصنوعی: از او در آتش‌سوزی آسمان، شعله‌هایی مانند ماه و خورشید به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: از زبان‌ها صدای الهی به گوش می‌رسد و بر روی نفس، آن صدا به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: از آنجا که او خشمگین است، محبت در هیجان و ناآرامی به سر می‌برد و روز و شب به تغییر رنگ و حال و هوا می‌گذرد.

هوش مصنوعی: آسمان با اینکه به نظر می‌رسد سکوت عمیقی دارد، در واقع همچون حبابی است که در دریاچهٔ قدرتش شکل گرفته است.

هوش مصنوعی: همه به او امید دارند و از او کمک می‌طلبند.

هوش مصنوعی: از محبت‌های بی‌پایان، خداوند به حالت بندگان، شفاعتگری همچون نبی خلق کرده است.