هوش مصنوعی: چنان در آغوش محبت و ناز او بزرگ شده‌ام که حالا هر بار پیراهنش را که بوی بهار می‌دهد، حس می‌کنم سنگینی می‌کند.

هوش مصنوعی: در میان باغ آراسته‌اش با این لطافت، نمی‌توانم او را بیآورم، زیرا نگرانم که بخار خوش‌بو و عطر گل، باعث زخم شدن او به وسیله‌ی خارهایش شود.

هوش مصنوعی: اگر خار به رگ گل بخورد، رنگ چهره‌اش زیبا می‌شود، اگر در میان چمن، برگی از گل او را بازتاب دهد.

هوش مصنوعی: هرگز نباید غم و فشار بر ما تسلط داشته باشد؛ وقتی دل عاشق به درد و رنج می‌افتد، اعتبار و ارزش آن در نزد دیگران افزایش می‌یابد.

هوش مصنوعی: اگر عطر گلاب از چهره‌اش بوزد و من آن را ببینم، در آغوشش خواهم رفت و از شدت احساسم فشار او را حس می‌کنم.