سلیمی جرونی » شیرین و فرهاد » بخش ۸۲ - پند دادن بزرگ امید شیرین را

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چو بنشید این سخن مرد گزیده</p></div>
<div class="m2"><p>جوابش داد و گفت ای نور دیده</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>شنو ده پند و شو آزاد از رنج</p></div>
<div class="m2"><p>که این ده پند باشد به ز صد گنج</p></div></div>

بخش ۸۳ - پند اول

چو بنشید این سخن مرد گزیده
جوابش داد و گفت ای نور دیده
شنو ده پند و شو آزاد از رنج
که این ده پند باشد به ز صد گنج

هوش مصنوعی: مردی حکیم و با تجربه به کسی که در رنج است، پند می‌دهد و او را تشویق می‌کند که از این رنج‌ها رهایی یابد. وی می‌فرماید که این ده پند ارزشی بیشتر از صد گنج دارد و باید آن‌ها را جدی گرفت.

بخش ۸۱ - جواب

بخش ۸۲ - پند دادن بزرگ امید شیرین را

هوش مصنوعی: وقتی که این صحبت تمام شد، مرد با درایت پاسخ داد و گفت: ای نور چشمان من.

چو بنشید این سخن مرد گزیده

جوابش داد و گفت ای نور دیده

هوش مصنوعی: به سخنان حکیمانه گوش بده و با عمل به آن‌ها از زحمت‌ها و مشکلات رها شو، زیرا این پندها ارزشی بیشتر از صد گنجینه دارند.

شنو ده پند و شو آزاد از رنج

که این ده پند باشد به ز صد گنج

بخش ۸۲ - پند دادن بزرگ امید شیرین را

اطلاعات

برگردان به زبان ساده