گنجور

شمارهٔ ۴۶

پشت و پهلویی رساند از خوان شه دهدار و گفت
خصم گو دندان مزن گر نیک یا بد می خورم
اجره حمالی پشت است این پهلو مرا
لقمه ای گر می خورم از پهلوی خود می خورم

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

پشت و پهلویی رساند از خوان شه دهدار و گفت
خصم گو دندان مزن گر نیک یا بد می خورم
هوش مصنوعی: در این بیت، شخصی از موقعیت دشواری صحبت می‌کند که با مشکلاتی درگیری دارد. او به شکلی کنایه‌آمیز به دشمنی اشاره می‌کند که حتی اگر به او آسیب برساند یا او را به چالش بکشد، او از آن نخواهد ترسید و می‌گوید که چه خوب و چه بد، به استقبال روزگار می‌رود و از آنچه پیش می‌آید، هراسی ندارند.
اجره حمالی پشت است این پهلو مرا
لقمه ای گر می خورم از پهلوی خود می خورم
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که کار سخت و زحمتی که شخص می‌کشد، به نوعی در زندگی او تاثیرگذار است. او احساس می‌کند که اگر لقمه‌ای به دست می‌آورد، باید از خود و زحمتی که کشیده، هزینه آن را بدهد. در واقع، او نتیجه تلاش‌های خود را از بدنی که زحمت کشیده و آسیب دیده، به دست می‌آورد.