گنجور

شمارهٔ ۱

جامی سخن بر آینه دل بود چو زنگ
زین زنگ به که آینه خود دهی صفا
اعراض کن ز شعر که شغلیست بس عریض
این چند روزه عمر به آن کی کند وفا
وز زانکه نیست طاقت اعراض ازان تو را
حمد خدای پیشه کن و نعت مصطفی

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

جامی سخن بر آینه دل بود چو زنگ
زین زنگ به که آینه خود دهی صفا
هوش مصنوعی: سخنان جامی مانند تصویری روشن در دل انسان است؛ اگر قرار باشد زنگار قلب را پاک کنیم، بهتر است به آن زیبایی و روشنی ببخشیم.
اعراض کن ز شعر که شغلیست بس عریض
این چند روزه عمر به آن کی کند وفا
هوش مصنوعی: از شعر دوری کن، چون این کار گسترش زیادی دارد و در این مدت کوتاه عمر چه وفا و ارزشی می‌تواند داشته باشد؟
وز زانکه نیست طاقت اعراض ازان تو را
حمد خدای پیشه کن و نعت مصطفی
هوش مصنوعی: از آنجا که تو توانایی دوری از آن را نداری، برای خداوند متعال شکرگزاری کن و صفاتی نیک از پیامبر (ص) را بیان نما.