هوش مصنوعی: ما از کنار آن معشوق عبور کردیم و به او گفتیم دعا کن. او پرسید: "شما کی هستید؟" و ما گفتیم: "ما بی‌خانمان‌های غریب هستیم."

هوش مصنوعی: ما فقیرانیم و جالب اینجاست که از تو هیچ درخواستی نداریم، زیرا تو خود آن چیزی هستی که در هر دو جهان، نیاز ما را برآورده می‌کنی.

هوش مصنوعی: ما غربت‌نشین هستیم و جز تو یعنی وطن دیگری نداریم، پس چه مدت باید از زادگاه خود دور بمانیم؟

هوش مصنوعی: به تهیدستان نگاه کن، زیرا با دیدن و توجه به وضعیت آنان، غنی‌ترین و باارزش‌ترین منابع زندگی را در وجود خود می‌یابی.

هوش مصنوعی: به غریبان نگاهی بینداز که با حضور دلگرم‌کننده‌ات، بار سنگینی از دل تنگی‌هایشان را سبک می‌کنی.

هوش مصنوعی: هرچند در دنیای عشق راه‌های زیادی وجود دارد، نزدیک‌ترین و بهترین راه برای رسیدن به این عشق، راه خودسازی و از خودگذشتگی است.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که برای پیمودن این مسیر، جز راهی که به آسانی و بدون بار سنگین انجام شود، راه دیگری وجود ندارد. برای ورود به این مسیر باید از بار و زحمت‌های اضافی رها شد و خود را آزاد کرد.