هوش مصنوعی: اگر یارم را در کنار خود مانند عود جای دهم، از جدایی او با دل‌درد و ناله‌های زاری فریاد خواهم زد.

هوش مصنوعی: به او می‌گویم که ای کسی که با مهارت و لطف خویش، نبض ناپایدارم را به دست گرفته‌ای، مانند یک پزشک.

هوش مصنوعی: در حالتی از نگرانی و دلواپسی هستم که نمی‌توانم نبض خود را کنترل کنم. عشق تو تمام اختیار من را از من گرفته است.

هوش مصنوعی: وقتی که از دوری تو به شدت آتش ناله می‌زنم، امیدوارم کسی به صدای ضجه‌هایم که از غم جدایی است، گوش فرا دهد.

هوش مصنوعی: عاشق وقتی از درد دوری معشوقش شکایت می‌کند، این شکایت برایش خوشایند است، چون صدای ناله‌اش را به گوش محبوبش می‌رساند.

هوش مصنوعی: بلبل با شادی و شور، آواز دلنشینی سر می‌دهد و وقتی که درخت گل را می‌بیند، احساسش را به زبان می‌آورد.

هوش مصنوعی: می‌گویند دلیل بی‌قراری تو چیست، وقتی که در کنار محبوبی، در هر لحظه آرامش داری.

هوش مصنوعی: تا زمانی که غبار فاصله میان ما وجود دارد، چهره واقعیِ یگانگی در آن غبار پنهان مانده است.

هوش مصنوعی: با اشک‌های خود لکه‌ای از غبار را به نمایش گذاشتم تا یارم بدون هیچ غباری برای تو مشخص شود.