هوش مصنوعی: اگر از شراب شگفت‌انگیز تو بهره‌مند نشوم، پس همواره از چشمانم خون خواهی خورد.

هوش مصنوعی: اگرچه ابرویت شبیه ماه نو و لاغر و زرد به نظر می‌رسد، اما این حالتی موقتی است و به زودی تغییر خواهد کرد و به حالت بهتر و کاملی خواهد رسید.

هوش مصنوعی: وقتی به یاد تو در دل خود تکیه می‌کنم، احساس می‌کنم که زیبایی و قامت تو به صورت نمادینی در خانه‌ی دل من قرار می‌گیرد و همیشه در آنجا خواهد ماند.

هوش مصنوعی: مانند پرستاری که بر لب بچه انگشت می‌زند، خبر خوشی می‌دهد که تو به زودی انسانی خوش‌بیان و شیرین‌زبان خواهی شد.

هوش مصنوعی: او همچنان با وقار و ناز قدم برمی‌دارد، به طوری که زیبایی و جذابیتش مانند کبک دری است که به آرامی و با زیبایی حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: تو مانند غزال فراری از من دور شده‌ای و نمی‌دانم که چه چیزی می‌تواند طبیعت سرکش تو را آرام کند.

هوش مصنوعی: وجود خاکی انسان، پس از مرگ و در زمانه‌ای که یاد تو در دل باقی مانده، مانند یک جام پر از شوق و عاشقانه در مجلس تو خواهد شد.