هوش مصنوعی: دل ما با غم تو آشناست و از صبر و خرد جدا شده‌ایم.

هوش مصنوعی: در شب که جانم در خطر بود، خیال تو به سراغم آمد و مرا از چنگال مرگ نجات داد.

هوش مصنوعی: ای کاش نور و گرمایی از درونم بتابد تا عشق و یاد تو روشنی و گرما به من بدهد.

هوش مصنوعی: نسیم از میان موهایت به من آموخت که چگونه گره‌ها را باز کنم و مشکلاتم را حل کنم.

هوش مصنوعی: نقش چهره‌ات همانند آینه‌ای است که جلوه‌گاه ویژگی‌های الهی و زیبایی‌های خداوند می‌باشد.

هوش مصنوعی: عشق تو باعث شد که ما از اتهام پاکدامنی رهایی یابیم.

هوش مصنوعی: در آستانه تو، با درخواست و نیازمندی، از زندگی پر زرق و برق و پادشاهی خود بی‌نیاز شدم.

هوش مصنوعی: سنگی که به من زدی، باعث شد که احساس کنم مانند مومیایی هستم و خاصیت‌هایش را پیدا کنم.

هوش مصنوعی: علاقه به تو مرا به سمتی می‌برد که مانند یک غزال به سوی چشمه‌ای می‌دوم و این احساس، مرا ترغیب به سرودن شعر و غزل می‌کند.