هوش مصنوعی: نقش خط تو که از طرف گل نسرین سر برآورده، دل و ایمان را به یغما برده است.

هوش مصنوعی: لب تو همچون نگین بر روی انگشتری است که از آنجا، موری سیاه سر برآورده است.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر آن چهره و موهای خوش تو پریشان و سرگردان شد و حالا که به یاد تو افتاده‌ام، غم و افسوسی در دلم جوانه زده است.

هوش مصنوعی: خودم را در خواب دیدم که به خاطر زیبایی و نگاه تو، همچون پیکانی از سر بستر بلند شدم.

هوش مصنوعی: وقتی فرهاد به خاک سپرده شد، گیاهی به نام مهر شیرین از روی تربت او سر برآورد.

هوش مصنوعی: زمانی که زاهد در حال عبادت بود و در لباس خرقه خود نشسته بود، وقتی وصف زیبایی‌ات را از من شنید، سرش را بالا آورد و به تحسین پرداخت.

هوش مصنوعی: در لباس فقر، جامی از جایگاه و عزت خود برداشت و به آرامی از آن بلند شد.