هوش مصنوعی: به آن جوان خوش‌سوار افتخار می‌کنم که کنترل عقل و دین را از دست من گرفت.

هوش مصنوعی: اگر کسی جمال و زیبایی او را ببیند، بدون شک تسلیم او خواهد شد و حتی تاج و جواهراتش را هم فدای او می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر نتوانم لب‌های زیبای تو را ببوسم، پس در هر جا که بروی، زمین را می‌بوسم.

هوش مصنوعی: آن محبت و مهربانی تو است که مرا نجات می‌دهد و نه مانند تیغ که به خاطر کشتن من آستینش را بلند کرده است.

هوش مصنوعی: وقتی صوفی آن لب شیرین را مانند عسل ببیند، انگشت اشاره‌اش را بالا می‌برد.

هوش مصنوعی: وقتی که زیبایی چهره‌ات را در برابر من می‌کشی، به یاد باغ‌های زیبا و دلنشین چین می‌افتم.

هوش مصنوعی: هر کس که جز زیبایی معشوقش را نمی‌بیند، بایستی از شرم و خجالت خود را تطهیر کند.