هوش مصنوعی: در آن بالا و بر روی هر زمینی که آن محبوب زیبا زندگی می‌کند، شایسته است که به خاطر سایه‌اش سروها به حرکت درآیند و یاسمن‌ها شکوفا شوند.

هوش مصنوعی: من از اشک‌ها و احساساتم فرشی برای راه او می‌زنم، اما از این ناراحت می‌شوم که پاهای لطیف او بر زمین قدم می‌گذارند.

هوش مصنوعی: اگر لب او نوشیدنی تلخی داشته باشد، از این موضوع چه آسیبی به من می‌رسد؟ چه نادانی است کسی که از نوشیدنی می‌خواهد طعم عسل را ببیند.

هوش مصنوعی: تن من از غم به مانند موهای چنگ درهم شده است. اگر این غم برطرف شود، موهایم نیز به حالت طبیعی برمی‌گردند و بر حال اندوهگین من دلالت می‌کنند.

هوش مصنوعی: هر عابدی که تنها در جهت قبله سجده کند، اگر ابروی محبوبش را ببیند، از شرم به خود می‌لرزد و پیشانی‌اش از خجالت می‌بارد.

هوش مصنوعی: بوی خوش زلف او جان مرا پر از سرور کرده است، به طوری که اگر بوی عطر آهوی چینی را استشمام کنم، واژه درد سر را فراموش می‌کنم.

هوش مصنوعی: خواننده وقتی که بر روی نظم و آهنگ جامی می‌نوازد، چنگش را از جشن و سرور ناهید (الهه زیبایی) می‌سازد و بر او درود و تحسین می‌فرستد.