جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۱۶۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ز شوقت زنم دم زبانم بسوزد</p></div>
<div class="m2"><p>صبوری کنم پیشه جانم بسوزد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>نیارم ز دل آتشین آه بیرون</p></div>
<div class="m2"><p>که ترسم همه خان و مانم بسوزد</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>چو بالای عشقت گشایم دکانی</p></div>
<div class="m2"><p>جهد برق غیرت دکانم بسوزد</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>چنان گرم گشت از تب دوریم تن</p></div>
<div class="m2"><p>که نزدیک شد کاستخوانم بسوزد</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>گر از خون دل بسترم تر نگردد</p></div>
<div class="m2"><p>ز تاب تن ناتوانم بسوزد</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>چه سان جز غمت طعمه سازم که لقمه</p></div>
<div class="m2"><p>ز تف درون در دهانم بسوزد</p></div></div>
<div class="b" id="bn7"><div class="m1"><p>چو در دفتر اشعار جامی نویسم</p></div>
<div class="m2"><p>زند شعله کلک و بنانم بسوزد</p></div></div>

دیوان جامی ـ ج ۲ (واسطة العقد، خاتمة الحیاة) - نورالدین عبدالرحمان بن احمد جامی - تصویر ۱۷۷

شمارهٔ ۱۶۳

ز شوقت زنم دم زبانم بسوزد
صبوری کنم پیشه جانم بسوزد
نیارم ز دل آتشین آه بیرون
که ترسم همه خان و مانم بسوزد
چو بالای عشقت گشایم دکانی
جهد برق غیرت دکانم بسوزد
چنان گرم گشت از تب دوریم تن
که نزدیک شد کاستخوانم بسوزد
گر از خون دل بسترم تر نگردد
ز تاب تن ناتوانم بسوزد
چه سان جز غمت طعمه سازم که لقمه
ز تف درون در دهانم بسوزد
چو در دفتر اشعار جامی نویسم
زند شعله کلک و بنانم بسوزد

شمارهٔ ۱۶۱

شمارهٔ ۱۶۲

ز شوقت زنم دم زبانم بسوزد

صبوری کنم پیشه جانم بسوزد

نیارم ز دل آتشین آه بیرون

که ترسم همه خان و مانم بسوزد

چو بالای عشقت گشایم دکانی

جهد برق غیرت دکانم بسوزد

چنان گرم گشت از تب دوریم تن

که نزدیک شد کاستخوانم بسوزد

گر از خون دل بسترم تر نگردد

چه سان جز غمت طعمه سازم که لقمه

ز تف درون در دهانم بسوزد

چو در دفتر اشعار جامی نویسم

زند شعله کلک و بنانم بسوزد

شمارهٔ ۱۶۲

اطلاعات