جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » اشعار پراکنده » شمارهٔ ۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بر حاشیه لوح جمال تو قلم</p></div>
<div class="m2"><p>حرفی دو ز مشک سوده کرده ست رقم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هوش من ازان دو حرف مدهوش شده ست</p></div>
<div class="m2"><p>مدهوش تو را ز رفتن هوش چه غم</p></div></div>

دیوان جامی ـ ج ۲ (واسطة العقد، خاتمة الحیاة) - نورالدین عبدالرحمان بن احمد جامی - تصویر ۶۷۹

شمارهٔ ۴

بر حاشیه لوح جمال تو قلم
حرفی دو ز مشک سوده کرده ست رقم
هوش من ازان دو حرف مدهوش شده ست
مدهوش تو را ز رفتن هوش چه غم

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از زیبایی محبوبش صحبت می‌کند و می‌گوید که قلم بر حاشیه صورت او با دو حرف زیبا نوشته است. این دو حرف به قدری جذاب‌اند که عقل و هوش او را مسحور کرده‌اند و او از این وضعیت خوشحال است. در واقع، او از اینکه هوش و حواسش را به خاطر محبوبش از دست داده، نگران نیست.

شمارهٔ ۲

شمارهٔ ۳

هوش مصنوعی: در حاشیه زیبایی تو، قلمی با دو حرف از مشک، نقش و نگاری را به زیبایی کشیده است.

بر حاشیه لوح جمال تو قلم

حرفی دو ز مشک سوده کرده ست رقم

هوش مصنوعی: ذهن من به خاطر آن دو کلمه حیرت‌زده شده است، ولی تو نگران نباش، زیرا از دست دادن توجه هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند.

هوش من ازان دو حرف مدهوش شده ست

مدهوش تو را ز رفتن هوش چه غم

شمارهٔ ۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده