هوش مصنوعی: کسی که وجودش برای من بسیار ارزشمند و دوست‌داشتنی است، رفته است. به خاطر همین، حتی یک قدم هم از فرمانش دور نمی‌شوم.

هوش مصنوعی: تو پیراهن خود را بستی و رفتی، حالا برگرد که در دوری‌ات، وجود من مثل پیراهنی شده که تنگ است و نمی‌تواند به راحتی راحتی کند.

هوش مصنوعی: به زخمی که از تیغ تو خورده‌ام عادت کرده‌ام و نمی‌خواهم شکایت کنم. می‌ترسم اگر شکایت کنم، خداوند به من رحم کند.

هوش مصنوعی: هر جا که بروی، من هم مانند سایه‌ای بر زمین پشت سرت حرکت می‌کنم و به دنبال تو می‌آیم.

هوش مصنوعی: از زمانی که تو را به خوبی می‌شناسم، دیگر از دنیا و مردم آن چیزی نمی‌خواهم جز اینکه فقط با تو آشنا باشم.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه خیلی بر من فشار می‌آید و مانند سنگی از نگهبانان دور می‌شوم، نمی‌توانم دیواری دور سرای خود بسازم.

هوش مصنوعی: دعای جامی را کسی جدی نگرفت، اما او از دل پاکان به خاطر دعایش درخواست کرد و به این ترتیب از آن‌ها یاری خواست.