هوش مصنوعی: به باغ برو و با زیبایی گل‌ها خود را خجالت‌زده کن، با خنده‌ات غنچه‌ها را تحت تاثیر قرار بده.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی ما را از بین ببری، چه کار خواهی کرد؟ هیچ‌کس نمی‌تواند بر تو تسلطی داشته باشد. پس هم خودت ما را نابود کن و هم خودت را نجات بده.

هوش مصنوعی: نباید که حضور تو در این دنیا به اندازه‌ای محدود شود که فقط به شکل ظاهری و گذرا باشد. هنگامی که به زندگی‌ام می‌رسی، جا در دل و جان من بگذار و عمیقاً در آن تأثیر بگذار.

هوش مصنوعی: ای تنهایی‌نشین، می‌بینم که حال و هوایت تغییر کرده است. گاهی به گردن دوستان خوب برو و کمی هوای تازه و مطبوعی به دست بیاور.

هوش مصنوعی: ای دل، تو با خیال وصل لب‌هایمان، شگفتی و نشاطی را به وجود آوردی. این خیال را مستحکم‌تر کن و آن را به واقعیت نزدیک‌تر ساز.

هوش مصنوعی: نگاهت را تا زمانی که به خاطر بوسیدنش باقی بماند، بر روی زمین بگذار. ای چشم، در هر مسیری که آن دختر زیبا می‌رود، از اشک‌ات، گل بساز.

هوش مصنوعی: دل تو از عشق و زیبایی آن معشوق پر است، پس چرا به کعبه می‌روی؟ بهتر است که به خانه بت بروی و در آنجا با دل خود لذت ببری.