هوش مصنوعی: نگاه کن به دل پر درد و شکسته‌ام و به شعله‌های سوزان آه و ناله‌ام.

هوش مصنوعی: من اشک خودم را از روی صورتم پاک می‌کردم، در حالی که آستینم از خون غرق شده بود.

هوش مصنوعی: اگر نگاه تو قلبم را گرفت، اهمیتی ندارد زیرا سلامت روح من را حفظ کرده‌ای.

هوش مصنوعی: به خاطر سودی که از راه تو به دست می‌آورم، چنان جهشی در روح من ایجاد می‌شود که به زانو افتاده و سرم به خاک می‌رسد.

هوش مصنوعی: چهره‌ات را از دور به من نشان دادی و با آن، راهی را به من نمایاندی که عقل و بصیرتم را به چالش کشید.

هوش مصنوعی: نوشتار تو مانند صفی از موران است که برای جنگ آماده شده‌اند و به خاطر من و دلایلش در صف ایستاده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر تو نباشی، جام شراب می‌میرد و می‌گوید که بقا و زندگی من به لطف حضور نازنین توست.