هوش مصنوعی: دل من به خاطر حسادت به نسیم می‌لرزد، چون آن نسیم باعث لرزش دو زلف زیبای او می‌شود.

هوش مصنوعی: به خاطر ترسی که از آسیب به وجود تو دارد، دکمه‌های قبا به هم می‌لرزند.

هوش مصنوعی: به آن کسی که به او دل بسته‌ام، نزدیک می‌شوم، اما وقتی که می‌خواهم دست به او بزنم، احساس می‌کنم که دست و پاهایم به خاطر جدایی ما از هم، لرزش و اضطراب دارند.

هوش مصنوعی: زمین در آرامش است و کوه‌ها ساکتند، اما وجود من تحت فشار و رنج‌های فراوانی لرزان است.

هوش مصنوعی: نارواست که از فقر و غم یک نیازمند، با وجود سلطنت و بزرگی خود، احساس راحتی کنی؛ چرا که حتی در سایه‌ی تاج و تخت تو، رنج او خود را نشان می‌دهد و نشانه‌های ضعف و نگرانی را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: زمانی که برای تو دعا می‌کنم، از ترس حریف دستم هنگام دعا کردن می‌لرزد.

هوش مصنوعی: جامی که از دست شکسته‌کاران به دست آمده، بیم می‌دهد و بر سر میخانه‌ها به لرزه در آمده است.