هوش مصنوعی: هر کسی که زبانش در تمجید و ستایش از پادشاه باشد، در نظر مردم دارای مقام و ارزش بالایی است.

هوش مصنوعی: کامبخش، به قدری قوی و تأثیرگذار است که اگر کسی او را ستایش کند، دعایش می‌تواند جان تمام مردم را نجات دهد یا بهبود بخشد.

هوش مصنوعی: کسی که لقب سلطنتش را به او ندهند، اعتبار و مقام او به وضوح مشخص است.

هوش مصنوعی: بایزید دررم، که از بزرگ‌ترین و مقام‌دارترین شخصیت‌هاست، در برابر درگاهش خاک می‌افتد و این نشان‌دهنده‌ی بزرگی و مقام والای اوست.

هوش مصنوعی: منظور این است که اگر کسی ادعا کند که دلش با چیزی است و دستش به چیزی دیگر مشغول است، در واقع نمی‌تواند به واقعیت عمیق و گسترده‌ای که در پیرامونش وجود دارد، پی ببرد. در حقیقت، او از ارزش‌ها و مفاهیم بزرگ زندگی که به عمق دریا می‌ماند، غافل است.

هوش مصنوعی: هر کس گاهی باید به شکوه و ارج خود ببالد و مانند دریا به دیگران افتخار کند.

هوش مصنوعی: چرخ کهن، که به تقدیر و سرنوشت اشاره دارد، بر اساس شانس و بخت افراد می‌چرخد و تنها کسانی که به نکات و حکمت‌ها آگاهند، این را درک می‌کنند.

هوش مصنوعی: پیرمردی که عاشق جوانی شده، راهی جز پیروی از او ندارد.

هوش مصنوعی: همچون نوشیروان، سایه عدالت موجب امنیت مردم است.

هوش مصنوعی: اگر عقل و تدبیر نباشد، تمامی اعتبار و مقام علمی ممکن است به سهولت از بین برود.

هوش مصنوعی: در دنیا اگرچه پادشاهان زیادی وجود دارند، اما هیچ‌کدام مانند او نشانی از پادشاهی ندارند.

هوش مصنوعی: هر کسی که بر دیگری تسلط پیدا کند، می‌تواند بر روح و روان او نیز حکومت کند.

هوش مصنوعی: نور چهره او به‌خودی‌خود، شک و تردید را دور می‌کند و راه را روشن می‌سازد.

هوش مصنوعی: این جمله به تشبیه رابطه آسمان و قدرت یک فرد یا حکومت می‌پردازد و می‌گوید که این رابطه شبیه به رابطه میان گوی و چنگ است. به عبارت دیگر، قدرت و تأثیر آسمان بر زمین و زندگی انسان‌ها مشابه تأثیر و کارکرد گوی در بازی چنگ است، که نشان‌دهنده‌ی اهمیت و نقش کلیدی است که هر یک در جایگاه خاص خود دارند.

هوش مصنوعی: در روزی که با غبار سپاه، چهره خورشید و ماه پنهان شده است.

هوش مصنوعی: زمین به خاطر حرکت و تأثیر سم‌های اسب‌ها دستخوش تغییراتی می‌شود و این تغییرات به قدری عمیق هستند که می‌توانند به آسمان نفوذ کنند.

هوش مصنوعی: آسمان دگرگونه می‌شود، زیرا از همه جا پایین می‌آید و به زمین نزدیک‌تر می‌شود.

هوش مصنوعی: در آن آسمان، نورانی و روشن، شمشیری درخشان و نیزه‌ای نقطه‌زن وجود دارد.

هوش مصنوعی: شاه به مانند خورشید طلایی است که بالای سرش چتری از زر دارد و مانند خورشید صبحگاهان در شرق درخشان می‌درخشد.

هوش مصنوعی: از طرفی صدای نای در حال نواختن و ناله است و از طرف دیگر صدای کوس به گوش می‌رسد که ناله و فریاد می‌کند.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که به سوی سینه مرد تیر می‌اندازد، در واقع در آشیانه‌اش قرار دارد.

هوش مصنوعی: تیغ‌ها همچون آبشار از چشمه‌ای همچنان جاری‌اند و هر لحظه جوی‌های خونی به راه می‌اندازند.

هوش مصنوعی: اگر دشمنی با ضربه‌های محکم و قوی مورد حمله قرار بگیرد، نباید انتظار داشته باشد که بر روی پا بایستد و مقاوم بماند.

هوش مصنوعی: به رغم خشونت و جنگ، زیبایی و لطافت در طبیعت همچنان وجود دارد و درختان با گل‌های زیبا آراسته‌اند.

هوش مصنوعی: زمانی فرامی‌رسد که دشمنان با لبخند و شادی در میدان ظاهر می‌شوند، مانند زعفرانی که جلوه می‌کند و همگان را مسحور می‌سازد.

هوش مصنوعی: کوه‌های سختی و مشکلات، برای دلیران همچون معیاری است که توانایی و استقامت آن‌ها را می‌سنجند.

هوش مصنوعی: در این بیت، به تأثیر و قدرت اشاره شده است. به این معنا که هر کسی که نیرویی در درون خود داشته باشد، مانند کمان که تیرش را به پرواز در می‌آورد، می‌تواند بر مشکلات و چالش‌ها غلبه کند. در واقع، قدرت و استقامت شخصی می‌تواند او را به موفقیت برساند.

هوش مصنوعی: اگر کسی در برابر تیر و حمله‌ای قرار گیرد و پشتش را نسبت به آن برگرداند، همان کمان است که نشان‌دهنده‌ی قدرت و تسلط بر شرایط می‌باشد. به عبارتی، در برابر چالش‌ها باید ایستادگی کرد و تسلیم نشد.

هوش مصنوعی: ای کاش آن نسیم خوشی بیاید که در آن روز زیر ران آتش به پا میزند.

هوش مصنوعی: سم، او را در هم آمیخته و هلال و پروین را در کنار هم قرار داده است.

هوش مصنوعی: نسیم صبحگاهی با خود بوی خوشی را به همراه دارد که مانند گروهی از نی‌های سرسبز در حرکت است.

هوش مصنوعی: اگر امروز به عقب برگردد و به سوی او بیاید، او به طور کامل قدرت خواهد داشت.

هوش مصنوعی: پس از گذشت فردا، او به سوی فردا خواهد رفت، چنان که وقتی که آن را ضمن مبارزه می‌پیماید.

هوش مصنوعی: در روز مبارزه، اسب رنگی بر روی تمامی شب‌ها و روزهای گذشته غلبه دارد و از بندهای کهنه رها می‌شود.

هوش مصنوعی: حدّ میدان یک دویدن او قیروان تا به قیروان باشد یعنی مرز توانایی و تلاش انسان در زندگی، در نهایت باید به هدف‌های بزرگ‌تر و مواردی برسد که ارزش تلاش و کوشش را داشته باشد. در واقع، این جمله به مفهوم ادامه دادن مسیر و جنبش به سوی دستاوردهای بزرگ‌تر اشاره دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که حتی اگر دوصد دشت وسیع و بی‌پایان هم وجود داشته باشد، در مقابل او تنها به اندازه یک کف دست است، یعنی اهمیت و بزرگی او آن‌قدر زیاد است که همه چیز در مقایسه با او کوچک و ناچیز به نظر می‌آید.

هوش مصنوعی: هرچقدر هم که مرغابی تلاش کند و با پا و پرش بدود، باز هم از پرواز باز می‌ماند.

هوش مصنوعی: جنگ تو با دشمنان مانند نبرد شاهان پیروز نیست.

هوش مصنوعی: به دلیل تمایل به دستیابی به پادشاهی و سلطنت در این دنیا، تیغ تو برآمده و باعث نابودی جان او خواهد شد.

هوش مصنوعی: اما تا زمانی که از خوشبختی ایمان در برابر خطرات کفر محافظت شود.

هوش مصنوعی: اگر در دل کسی بذر ایمان کاشته شده باشد، به گونه‌ای است که او همیشه به بهشت و زیبایی‌های آن فکر می‌کند.

هوش مصنوعی: خاک این دنیا مانند دیگ آشپزخانه‌ای است که تو در آن پخته می‌شوی.

هوش مصنوعی: در بالای آن آشپزخانه آسمانی، بخار یا دود وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد از نعمت‌های وجود بهره‌مند شود، باید به مهمانی پرمهر و بخشش تو بیاید، در غیر این صورت، بخشش تو به‌تنهایی نمی‌تواند او را از این نعمت‌ها بهره‌مند کند.

هوش مصنوعی: کسی که به سفره نیاز و احتیاج می‌رسد، چون به لطف توست، دیگر نمی‌توان او را میهمان نامید.

هوش مصنوعی: هر که در دنیای نیکی و مهربانی وجود دارد، اگر غیر از وجود تو را در نظر بگیریم، مرکز آن فقط خود تو هستی.

هوش مصنوعی: اگر کسی بتواند داستان و توصیف سرزمین‌های مختلف را بازگو کند، در غیر این صورت، قلم تو می‌تواند به عنوان مترجم و بیان‌کننده اینکه چه کسی هستی عمل کند.

هوش مصنوعی: اگر کسی به دین و مقام سرخوش باشد، در غیر این صورت، تیغ تو می‌تواند خونریزی کند.

هوش مصنوعی: گل‌هایی که از باغ زیبای تو چیده می‌شوند، از خطرات و آسیب‌های فصل پاییز در امان خواهند بود.

هوش مصنوعی: چون پرچم پرچم‌دار را در آستین خود دارد، آخرین زمان دامن‌گیر خواهد شد.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که هدف از این نوع شعرها این نیست که فقط ستایش و مدح شخصی را بکنند.

هوش مصنوعی: خواست که از نام پادشاه، در دیوانش مانند دیگر پادشاهان، نشانی وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: تا آینده، داستانی از پرستش و نعمتی که به ما داده شده، منتشر خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر عمر انسان به بیهودگی سپری شود، علم و دانش او هیچ فایده‌ای نخواهد داشت و تمامی آن ضرر است.

هوش مصنوعی: شایسته‌تر آن است که مردانگی و شجاعت را نشان دهند، حتی اگر در جایی مانند فارس به کلام و بیان پرداخته شود.

هوش مصنوعی: هر چیزی که نتیجه‌ی دعای خالص نباشد، مانند عشقی است که بر زبان جاری شده باشد.

هوش مصنوعی: به گونه‌ای که ارتباط ابدی برای ذات ستاره فرقدان لازم است.

هوش مصنوعی: باد به گونه‌ای می‌وزد که گویی می‌خواهد نشان دهد فرق تو به تاج و تختی وصل است که همیشگی و پایدار خواهد بود.