هوش مصنوعی: ای کسی که رازها را می‌گشایی و نوری را به دیگران می‌بخشی، ای مقصد نیک‌انسانان و ای هم‌نشین آزادگان.

هوش مصنوعی: من در این دنیا در چنگال نفس خودم گرفتار شدم و از تو می‌خواهم که با رحمتت مرا محافظت کنی، زیرا این نفس خطاکار برای من مانند یک دشمن خطرناک است.

هوش مصنوعی: آیا کسی هست که مرا ببخشد و عذر مرا بپذیرد؟ آیا کسی هست که مرا به آب حیات برساند؟ آیا کسی هست که در این عالم حاضر باشد و به کمک من بشتابد؟ آیا کسی هست که مرا از ناامیدی نجات دهد و احیاء کند؟

هوش مصنوعی: من در حالتی بی‌تاب و ناآگاه قرار دارم، از تو خواهش می‌کنم که به من لطفی بفرمایی تا از این خواب خارج شوم و با دلی هوشیار به زندگی ادامه دهم.

هوش مصنوعی: رحمت و generosity تو، باعث وجود و استمرار جهان است. با نور تو، همه چیز قابل دیدن است و چهره‌ات شایسته سجده و پرستش است.

هوش مصنوعی: دل من جز به راه تو نمی‌رود و از تو هدفی جز دیدار و خوشبختی نمی‌خواهد.

هوش مصنوعی: ای خالق جان‌ها و سازنده اشباح، و ای شکافنده صبح‌ها، دل من با تو آرامش می‌یابد.

هوش مصنوعی: نعمت و لطف تو دروازه‌ای است به سوی خزانه شادی‌ها و شگفتی‌ها، و روشنایی تو چراغی است در این دیار پر از تاریکی و غم.

هوش مصنوعی: دل من به عشق تو شاد و سرشار است، و نگاه من به تو سرشار از محبت است؛ این احساسات کاملاً راست و بدون هیچ دروغ و فریبی هستند.

هوش مصنوعی: عاشق غم‌زده‌ای که دور از خودخواهی باشد و رنج ببر، خوشبخت است؛ زیرا او بار سنگینی را بر در عشق تو می‌نهد.

هوش مصنوعی: ای کسی که گناهان را پاک می‌کنی و ای درمانگر بیماری‌ها، دردها مرا احاطه کرده و ایام بر من تنگ شده است.

هوش مصنوعی: دلم آرامی ندارد، پس وقتی گام برمی‌دارم به آرامی باید پیش بروم تا بتوانم این مسیر دشوار را به پایان برسانم.

هوش مصنوعی: آیا تو از بهترین‌ها هستی و یا در کارهایت بهترینی؟ وعده و وعیدهای تو درباره نزدیک شدن و دور شدن، چه به خوبی است و چه به بدی، همیشه درمیان است.

هوش مصنوعی: در این دنیای پر از گناه و معصیت، هیچ‌کسی را نمی‌خواهم که به دلش شادی نباشد، مگر اینکه در راه بندگی تو باشد.

هوش مصنوعی: ای پرچمدار امیدها و منبع کارها، و ای کسی که سخنان را به بهترین شکل جاری می‌سازی.

هوش مصنوعی: از هر سمت و از هر ثروتی برای تو فرصت و خوشبختی وجود دارد، اما جز این کارهای دیگر، مایه‌ی بدبختی هستند.

هوش مصنوعی: ای تاج‌داران، آیا تو افتخار آنها هستی؟ و آیا برای نیازمندان تو خزانه‌ای از نعمت‌ها هستی؟ برای تو، پایین آمدن، مانند عروجی است و نورت، همچون روشنی‌ای درخشان است.

هوش مصنوعی: در این جهان پرآشوب و طوفانی، من بنده‌ای نیازمندم و امیدوارم که عمر من هدر نرود و به بیراهه نرود. زندگی من باید با ارزش و هدفمند باشد و در این دریا پرتلاطم، باید تلاش کنم که از امواج خطرناک دوری کنم و در مسیر درست حرکت کنم.

هوش مصنوعی: ای خالق جهان‌ها، آیا مخلوقات تو بدون عیب شرک به تو خدمت می‌کنند؟ من از این گفتار ناپسند دور هستم و تو را از آن مبرا می‌دانم.

هوش مصنوعی: من با نفس پر از خواسته خود، دل را از تصورات کوچک و سطحی پاک کرده‌ام، مانند جامی بی‌پروا که می‌خواهم آزار و ناراحتی‌ام را به تو برسانم.